Οι οικολογικές οργανώσεις προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας

Μια νέα αναδυόμενη αγορά με αυξανόμενη ζήτηση σε πράσινα προϊόντα, πράσινα επαγγέλματα και υπηρεσίες, έχει γίνει τελευταία αισθητή και στην χώρα μας. Κι αυτό είναι το πιο παρήγορο και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο μήνυμα πέρα από την «μοδάτη» περιβαλλοντική ευαισθησία που λανσάρουν τα τηλεοπτικά μας κανάλια πολλές φορές δίχως αντίκρισμα αποτελεσμάτων.

Γιατί είναι βέβαιο ότι ο πλανήτης γη δεν πρόκειται να επιβιώσει για πολύ, εάν συνεχίσουμε στην ίδια πορεία, όπως είναι δηλαδή τα πράγματα σήμερα και εάν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας και καταναλωτικό πρότυπο, πριν τις ριζικές κλιματικές αλλαγές που επέρχονται.
Δεν μπορούμε με άλλα λόγια συνεχώς να κατασπαταλούμε και να καταστρέψουμε τους φυσικούς πόρους και μετά να κάνουμε αποσπασματικές επιδιορθώσεις, χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.

Χρειαζόμαστε μια άλλη πράσινη οικονομία, πράσινες επενδύσεις και πράσινη επιχειρηματικότητα για ν ’αντιμετωπιστεί η γενεσιουργός αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος στην ρίζα του ,στην αιτία της εκτροπής για την κοινωνία, που είναι ίδια, μ’ αυτή της παγκόσμιας φτώχειας.

Οι παρενέργειες στην οικονομία αρχίζουν με τη συγκέντρωση της ενέργειας, του πλούτου και της υψηλής τεχνογνωσίας από οικονομικές ολιγαρχίες, που αδιαφορούν για το περιβάλλον και κάνουν τις κοινωνίες ανίσχυρες, κι αυτό είναι η θεμελιώδης αιτία της εκτροπής των πραγμάτων.

Στον αντίποδα των ανεξέλεγκτων μηχανισμών της παγκόσμιας αγοράς, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών προβάλλοντας ένα άλλον καταναλωτικό πρότυπο και μια νέα τεχνογνωσία που απευθύνεται στους πολλούς και προς τα κάτω στην κοινωνία είναι προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας, των φιλικών προς το περιβάλλον επαγγελμάτων και εν τέλει της απασχόλησης για πολλές κοινωνικά αποκλεισμένες αμάδες, με την ανακύκλωση, τις ήπιες μορφές ενέργειας, τις πράσινες πόλεις, τα βιολογικά προϊόντα.

Απευθύνονται στην οριζόντια δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας. Αντιμετωπίζουν τις ανισορροπίες του συστήματος. Και είναι αυτό καταλυτικό για τις κοινωνικές εξελίξεις, γιατί αυτές οι δραστηριότητες και οι συναφείς τεχνολογίες, με την πράσινη επιχειρηματικότητα, δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και να προωθηθούν από οικονομικές ολιγαρχίες οι οποίες απαξιώνουν την προσφορά εργασίας, δίχως πολλά κέρδη και την ποιότητα ζωής των πολλών.

Οι οικολογικές πρακτικές στην οικονομία, μπορούν όμως να αναπτυχθούν με την συμμετοχικότητα και την κοινοπραξία πολιτών στην επιχειρηματική δραστηριότητα όπου ο εθελοντισμός συναντιέται με την κοινωνική οικονομία και την γενική απασχολησιμότητα, της κοινωνίας σε καλές πρακτικές για την επιβίωση στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην ύπαιθρο.
Αυτή την διαδικασία μπορούμε να την ονομάσουμε οικοανάπτυξη.

Πολλές οικολογικές οργανώσεις έχουν επενδύσει χρόνο και τεχνογνωσία για να εισάγουν την πράσινη επιχειρηματικότητα στην οικονομία όταν η παραδοσιακή τάση των επενδυτών δεν έδειχνε κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον.
Με την επιμονή τους στην καινοτομία στην έρευνα μαζί με την περιβαλλοντική ευαισθησία επέβαλαν καλές πρακτικές για το περιβάλλον που σήμερα είναι αποδεκτές από την τοπική αυτοδιοίκηση και κυβερνητικούς οργανισμούς, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ένα παράδειγμα είναι πράσινες στέγες στα μεγάλα αστικά κέντρα και η ανακύκλωση και ήπιες μορφές ενέργειας.

Τώρα ξυπνάει, σιγά- σιγά και το επενδυτικό ενδιαφέρον των επιχειρηματιών στην χώρα μας. Θα χρειαστεί όμως πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια συμμετοχή της κοινωνίας και συντονισμό ενεργειών για να γίνει αυτή η τάση κυρίαρχη πρακτική.
Σε κάθε περίπτωση όμως οι οικολογικές οργανώσεις είναι ο προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας και οικονομίας κι αυτό τις καθιστά απαραίτητο εταίρο στις κοινοπραξίες με την τοπική αυτοδιοίκηση για την οικανάπτυξη.

Αυτός ο ρόλος πρέπει ν΄ αναδειχθεί και ν΄ αξιοποιηθεί από τα επιχειρησιακά προγράμματα των παραγωγικών υπουργείων.

Η επιτάχυνση των αναγκαίων οργανωτικών διαδικασιών συντονισμού θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και από την ικανότητα συνεργασίας μεταξύ των οικολογικών οργανώσεων και φορέων πράσινης επιχειρηματικότητας, σε ευρεία κλίμακα.