Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Κοινό γνώρισμα όλων των εκδηλώσεων της κοινωνίας των πολιτών είναι ο εθελοντικός μη κρατικός και μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των οργανώσεών της.

Εμπνέεται από μετα-υλικές ανθρωπιστικές αξίες την οικολογική και κοινοτική δράση. Και συγκροτεί «θεσμούς αλληλεγγύης»και εθελοντικής προσφοράς.
Με την προσφορά υπηρεσιών των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών διαμορφώνεται, συγκεντρώνεται και αναπτύσσεται το λεγόμενο κοινωνικό κεφάλαιο που είναι και η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.

Από τον πατριωτικό φιλανθρωπικό και τοπικό εθελοντισμό που κυριαρχούσε στις παλαιότερες γενιές έχουμε περάσει σε ένα πολυδιάστατο-οικουμενικό, ανθρωπιστικό και οικολογικό εθελοντισμό με αυτονομία δράσης από τις εξουσίες.

Η κοινωνία των πολιτών παρέχοντας αγαθά και υπηρεσίες, καταλαμβάνει ολοένα και πιο αυξανόμενο ρόλο στην κοινωνία. Συνυπάρχει, εξελίσσεται και αναπτύσσεται ως τρίτος πόλος ανάμεσα στις κυρίαρχες δομές της οικονομίας του κράτους και της αγοράς δημιουργώντας έτσι απασχόληση και εισοδήματα.

Ποια είναι η ακριβής έννοια της κοινωνίας των πολιτών;Η κοινωνία των πολιτών αναφέρεται συνήθως στις ομάδες ή οργανισμούς που λειτουργούν εκτός των επίσημων δομών και θεσμών μιας χώρας.

Περιλαμβάνουν τους κοινωνικούς εταίρους, δηλαδή τις συλλογικότητες τις συντεχνίες και τους συνδέσμους εργοδοτών.

Πέραν τούτου, περιλαμβάνουν τις ΜΚΟ που φέρνουν τους ανθρώπους κοντά για ένα κοινό σκοπό, όπως είναι οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι ομάδες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι σύνδεσμοι καταναλωτών, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί, οι οργανισμοί με βάση την κοινότητα, οι οργανισμοί νεολαίας, οι οικογενειακοί οργανισμοί, οι θρησκευτικές κοινότητες και όλοι οι οργανισμοί στους οποίους συμμετέχουν οι πολίτες σε τοπικό επίπεδο και σε επίπεδο δήμου.

Η ιδέα της κοινωνίας των πολιτών, γίνεται όλο και πιο σημαντική στην ΕΕ και θεωρείται ότι είναι ένας τρόπος με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να επανασυνδεθεί με τους πολίτες.

Εθελοντική δραστηριότητα
Η παρουσία εθελοντικής δραστηριότητας είναι κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Ωστόσο, στο πλαίσιο του ευρύτερου τομέα των μη κυβερνητικών οργανώσεων μπορεί να γίνει διάκριση ανάμεσα σε οργανώσεις που παρέχουν στα μέλη τους (ομάδες αλληλοβοήθειας) ή σε τρίτους, κοινωνικές υπηρεσίες ή άλλα είδη υποστήριξης, αξιοποιώντας κατά κύριο λόγο την εθελοντική εργασία των μελών ή των υποστηρικτών τους, και σε οργανώσεις που προβάλλουν και υποστηρίζουν ένα σκοπό ή μια κοινωνική ομάδα (π.χ. μετανάστες) με στόχο την άσκηση πίεσης για τη μεταβολή των υφιστάμενων δημοσίων πολιτικών και τον επηρεασμό της κοινής γνώμης.

Εθελοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις

O γενικός όρος «μη κυβερνητικές οργανώσεις» περιλαμβάνει τόσο τις «εθελοντικές οργανώσεις» όσο και τις άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις που ασκούν κυρίως μια «δημηγορική λειτουργία» υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων ή των συλλογικών συμφερόντων που προβάλλουν και υποστηρίζουν.
O όρος «εθελοντικές οργανώσεις» ή «εθελοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις» αναφέρεται ειδικότερα στην πρώτη κατηγορία μη κυβερνητικών οργανώσεων, που ασκούν μια «διαχειριστική λειτουργία» στον τομέα της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών και βασίζονται προεχόντως στην παρουσία εθελοντών και στην προσφορά εθελοντικής εργασίας για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων τους.

Αυτο-οργάνωση

Η τάση μείωσης συμμετοχής των πολιτών σε κομματικές οργανώσεις, καθώς και η μεγαλύτερη ικανότητα αυτο-οργάνωσης κοινωνικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων, είχαν ως αποτέλεσμα την αισθητή ενδυνάμωση της Κοινωνίας των Πολιτών. Αρκετοί τομείς σημείωσαν αξιόλογη ανάπτυξη και δραστηριότητα κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας.

Oι περισσότερες πραγματικά νέες ιδέες, θεματικές και πρακτικές της τελευταίας εικοσαετίας προέρχονται από τον χώρο των ΜΚO. Κατά ένα περίεργο τρόπο οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη προσθέτουν λόγους για την επικαιρότητα του μηνύματος της κοινωνίας πολιτών. Η ανάγκη της επανεφεύρεσης της πολιτικής επιστρέφει αλλά με έναν εντελώς καινούργιο τρόπο.

Αγαθά και υπηρεσίες
Η Κοινωνία των Πολιτών δεν παρέχει μόνον αγαθά και υπηρεσίες, αλλά αποτελεί σημαντικό παράγοντα κοινωνικού και πολιτικού συντονισμού. Συνυπάρχει, εξελίσσεται και αναπτύσσεται στις εκάστοτε κοινωνικές και οικονομικές δομές. Δεν αρκεί λοιπόν να προσδιοριστεί μόνον η μεγάλη ή η μικρή κλίμακα ανάπτυξης της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και ο ρόλος της στις κυρίαρχες κοινωνικές δομές, καθώς και η στάση του κράτους ως προς τον μη κερδοσκοπικό τομέα.

Θεμελιώδεις αξίες
Η ατομική ανάγκη ή το συναίσθημα έκφρασης ενεργούς αλληλεγγύης και παροχής βοήθειας. Αλτρουισμός, θρησκεία, φιλοσοφία.

Κατανόηση. Η διάθεση κατανόησης και η γνώση ως αυτοσκοπός.

Επάγγελμα. Η απόκτηση δεξιοτήτων, εμπειρίας και ευκαιριών για εύρεση μισθωτής εργασίας.

Αυτοπεποίθηση. Το συναίσθημα που απορρέει από την ικανοποίηση να νιώθει κάποιος χρήσιμος και σημαντικός για τις δραστηριότητές του.

Προστατευτισμός. Η απόδραση από προσωπικά αδιέξοδα με την παροχή υπηρεσιών ή την διάθεση ενεργητικότητας σε τρίτους.

Κοινωνικότητα. Η συνεργασία και η προσφορά σε εθελοντική βάση διευκολύνει την κοινωνικοποίηση για απόκτηση νέων γνωριμιών, φίλων και ενός προτύπου σωστής συμπεριφοράς.
Έρευνες καταδεικνύουν ότι η συμμετοχή των πολιτών σε φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών προκαλεί αισθήματα διασκέδασης- ευχαρίστησης και ικανοποίησης για την επίτευξη των στόχων τους. Επίσης, οι πολίτες θεωρούν την εθελοντική προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο σημαντική, λόγω έλλειψης κρατικής μέριμνας.

Τέλος, η «παραδοσιακή» άποψη ότι ο εθελοντισμός αποτελεί αμιγώς αλτρουιστική υπηρεσία τείνει να ξεπεραστεί. Oφέλη αποκομίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, με την έννοια της ανταποδοτικότητας
Μια άλλη ιδιαιτερότητα είναι ότι όλες οι ΜΚΟ σε αυτό τον τρίτο χώρο, τον παγκόσμιο κοινωνικό χώρο, χαρακτηρίζονται από μετα-υλιστικές αξίες, βασίζονται σε ένα κοσμοπολιτικό ουμανισμό. Έναν ουμανισμό που προσπαθεί να ξεπεράσει τα εθνικά όρια και να νοιαστεί για τον πλανήτη και τον πληθυσμό του γενικά.

Παγκόσμια Κοινωνία Πολιτών
Παγκόσμια Κοινωνία Πολιτών μπορεί να θεωρηθεί ως ένας τρίτος χώρος μεταξύ της παγκόσμιας οικονομίας (πολυεθνικές) και του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος, όπου επικρατούν τα κράτη-έθνη. Παρόλο που έχουμε παγκόσμια κοινωνία πολιτών και στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, όπως ο Ερυθρός Σταυρός, έχουμε κι εδώ μια μοναδικότητα: οι ΜΚΟ έχουν πολλαπλασιαστεί γεωμετρικά, και παρότι πολλές από αυτές δεν έχουν πολλά μέλη, παίζουν ένα βασικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο.
Bridging NGOs: γεφυροποιητικές οργανώσεις που προσπαθούν να σπάσουν τα τείχη και να δημιουργήσουν γέφυρες προς τον έξω κόσμο.

Κοινωνικό κεφάλαιο
Στη διεθνή συζήτηση η σύνδεση των μη κυβερνητικών οργανώσεων με την έννοια της «κοινωνίας των πολιτών» γίνεται με αναφορά κυρίως στο Τοκβιλιανό παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο η «κοινωνία των πολιτών» είναι ένας χώρος όπου οι οργανωμένοι πολίτες αξιοποιούν την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι ως θεσμικό αντίβαρο στον κρατικό αυταρχισμό, ως δύναμη εκδημοκρατισμού «από τα κάτω», ως «σχολείο δημοκρατίας», ως μέθοδο παραγωγής «κοινωνικού κεφαλαίου» και ακόμη ως όχημα για κοινωνικές δράσεις που συμβάλλουν στο «κοινό καλό».

Στον ευρωπαϊκό χώρο ο όρος μη κυβερνητικές οργανώσεις τείνει πλέον να καλύψει το σύνολο των μη κρατικών οργανώσεων που δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επιδιώκουν κοινωνικά ή συλλογικά ωφέλιμους σκοπούς, ιδίως δε σκοπούς που σχετίζονται με την προάσπιση και προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, παλαιών και νέων.

Κοινωνική Οικονομία
Οι πρωτοβουλίες της κοινωνικής οικονομίας μπορεί να μοιάζουν με κοινωφελείς οργανώσεις αλλά η διαφορά τους είναι ότι δεν στηρίζονται στις παραδοσιακές μεθόδους άντλησης πόρων από δωρεές, επιδοτήσεις κλπ. παρόλο που και αυτές οι πηγές είναι παρούσες στο χρηματοδοτικό μείγμα. Το κοινό γνώρισμά τους είναι ότι επιζητούν το κέρδος με σκοπό να προσφέρουν υπηρεσίες σε αντίθεση με τις παραδοσιακές επιχειρήσεις που προσφέρουν υπηρεσίες με σκοπό να βγάλουν κέρδος. Συχνά οι οργανώσεις της Κοινωνικής Οικονομίας παίρνουν την μορφή συνεργασιών μεταξύ του δημόσιου τομέα, τοπικών επιχειρήσεων και ΜΚΟ για να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα όπως τον κοινωνικό αποκλεισμό, την φτώχεια, την εγκληματικότητα, τις μειονότητες, τα ναρκωτικά. Η την μορφή της πράσινης επιχειρηματικότητας.

Οι φορείς που δραστηριοποιούνται στην Κοινωνική Οικονομία είναι διαφόρων ειδών:
α. Επιχειρήσεις συνεταιριστικού τύπου (co-operatives). Πανευρωπαικά έχουν παρουσία κυρίως στον αγροτικό και τραπεζικό τομέα, στην παραγωγή, στη λιανική πώληση και στις υπηρεσίες
β. Τα διάφορα ταμεία αλληλοβοήθειας (Mutual Societies) με ιδιαίτερη παρουσία στην ασφάλεια υγείας και ζωής, στον τομέα των στεγαστικών δανείων κ. α.
γ. Ενώσεις και Εθελοντικά Σωματεία
δ. Ιδρύματα που χρηματοδοτούν έρευνα, τοπικά, εθνικά ή διεθνή έργα, την εθελοντική εργασία και την φροντίδα ασθενών και ηλικιωμένων.
ε. Κοινωνικές Επιχειρήσεις (Social Enterprises). Παίρνουν διάφορες μορφές και δραστηριοποιούνται κυρίως στους τομείς της κοινωνικής επανένταξης (π.χ.εκπαίδευση ανέργων) στις προσωπικές υπηρεσίες και στην τοπική ανάπτυξη μειονεκτικών περιοχών.

(EKE) Κοινωνική εταιρική ευθύνη
Την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις αποτελούν τη μεγαλύτερη μεμονωμένη απειλή για το φυσικό κόσμο, μπορούν επίσης να αποτελέσουν το μεγαλύτερο σύμμαχό στην αποστολή μας να τον προστατεύσουμε».
Αυτή η αμοιβαία προσαρμογή αντιλήψεων τμήματος του επιχειρηματικού κόσμου αλλά και των Μ.Κ.Ο., οδήγησε στην ανάπτυξη της Ε.Κ.Ε. και στον εμπλουτισμό των έως τα τώρα μονοσήμαντα τριγωνικών σχέσεων ανάμεσα στο Κράτος, την Αγορά και την Κοινωνία Πολιτών.

Αποτελεί περισσότερο μια συμπληρωματική λειτουργία που σταδιακά κατοχυρώνει την παρουσία της στην αντζέντα των μεγάλων εταιριών και η ανάπτυξή της προέρχεται περισσότερο από την αναγκαστική προσαρμογή στις απαιτήσεις της κοινής γνώμης και των Μ.Κ.Ο. παρά σε μια εθελοντική και ενδογενή διαδικασία. Ακόμα και ως δευτερεύουσα, συμπληρωματική λειτουργία όμως ανοίγει ένα νέο ελπιδοφόρο πεδίο κοινωνικά επωφελούς δράσης που σταδιακά θα προκαλέσει ευρύτερη αλλαγή στην επιχειρησιακή λειτουργία και φιλοσοφία με θετικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος σε διεθνές και εθνικό επίπεδο.

Αυτό και μόνο το γεγονός καθιστά την Ε.Κ.Ε. ένα σημαντικό ζήτημα ενασχόλησης της Κοινωνίας Πολιτών και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις ανεξαρτησίας, λογοδοσίας, ισότιμης συμμετοχής, μπορεί να προσφέρει καινοτομικές μορφές Συμπράξεων σε δεκάδες τομείς.

Συμπράξεις Ιδιωτικού Τομέα με ΜΚΟ
Η καινοτομία των Συμπράξεων βρίσκεται στο ότι εμπλουτίζουν τα εργαλεία διεκπεραίωσης του κοινωφελούς έργου προσφέροντας ευελιξία και πόρους στις ΜΚΟ αποδεσμεύοντας εν μέρει τις τελευταίες από την αποκλειστική εξάρτηση από κρατικά ή διακυβερνητικά κονδύλια για την προώθηση μεγάλων κοινωνικών προγραμμάτων. Έχει αποδειχθεί ότι η απευθείας χρηματοδότηση από τους πολίτες προς τις ΜΚΟ μπορεί να καλύψει μέρος μόνο του κόστους ανθρωπιστικών ή κοινωνικών προγραμμάτων και αυτό μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις ( Τσουνάμι ΝΑ Ασία).
πράσινη επιχειρηματικότητα.

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα απόχρωση αυτών των Συμπράξεων με θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση αλλά και την μετεξέλιξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών προς το μοντέλο των σύγχρονων κοινωνιών της Γνώσης αποτελεί η προώθηση της πράσινης επιχειρηματικότητας (νέες επιχειρήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αγροτουρισμός κα) διαμέσου ειδικών χρηματοδοτικών εργαλείων (venture capital) και στα πλαίσια της ΕΚΕ επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς τομείς. Επίσης η στήριξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας (βλέπε Πλαίσιο «Κοινωνική Οικονομία») από κοινού με δημόσιους φορείς και ΜΚΟ.

Η ΕΚΕ βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα σε ένα σταυροδρόμι. Δεν είναι τυχαίο ότι τα αποτελέσματα δύο πρόσφατων ερευνών καταδεικνύουν την έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού προς τον ιδιωτικό τομέα. Έρευνα της Tradelink δίνει ποσοστό μόλις 4% σ'αυτούς που εμπιστεύονται την πληροφόρηση που προέρχεται από τις εταιρίες εν αντιθέσει με το 44% αυτών που εμπιστεύονται τις ΜΚΟ. Εξάλλου, σε έρευνα της MEDA της ίδιας περιόδου έξι στους δέκα πολίτες δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν το κοινωνικό έργο των επιχειρήσεων. Ο ρόλος του τύπου αλλά και των ΜΚΟ μπορεί να είναι καθοριστικός στην δημιουργική προώθηση της ΕΚΕ μέσα από μια έντιμη και ειλικρινή συνεργασία με τους επιχειρηματικούς συλλογικούς φορείς που ενδιαφέρονται για την αξιόπιστη εφαρμογή της.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΟΡΝΗΛΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ

Όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά σήμερα για την συμμετοχική δημοκρατία και αναζητούν την θεωρητική και φιλοσοφική θεμελίωσή της, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν κάποια στιγμή στο έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη, για να ενισχύσουν τα επιχειρήματα εφικτότητας αυτής της πολιτικής προοπτικής.

Ο Καστοριάδης ως διανοητής όχι μόνο γίνεται ολοένα και περισσότερο επίκαιρος σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά προσφέρει και την δυνατότητα μέσα από το έργο του για μια νέα οπτική ανάγνωσης της ιστορίας. Πρόκειται για μια καινοτόμο φιλοσοφική θεώρηση που έρχεται σε ρήξη τόσο με την παραδοσιακή φιλοσοφία, όσο και με τον μαρξισμό, εγείροντας το πρόταγμα της αυτονομίας και της άμεσης δημοκρατίας.
Για κάποιον που γνωρίζει το έργο του, η επαλήθευση της κριτικής του έρχεται ακόμα πιο πειστική μετά την κατάρρευση του κρατικογραφειοκρατικού συστήματος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και εν γένει των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, αλλά και μετά το αδιέξοδο του νεοφιλελευθερισμού και την κατάρρευση των βεβαιοτήτων και της κάθε μαζικής αυταπάτης σχετικά με τις δυνατότητές του να δώσει προοπτική στον δοκιμαζόμενο Τρίτο Κόσμο, που αποτελεί τα 8/10 της ανθρωπότητας.
Μολαταύτα, παρά την επαλήθευση της κριτικής του στο σύστημα του κρατικογραφειοκρατικού καπιταλισμού, όπως ονόμαζε το καθεστώς του υπαρκτού σοσιαλισμού, και στις «οικονομικές ολιγαρχίες», όπως χαρακτήριζε τις «δημοκρατίες» της Δύσης, το έργο του ελάχιστα έχει εκλαϊκευτεί, ώστε να είναι προσιτό στον μέσο πολίτη. Για έναν περιορισμένο αριθμό ενεργών πολιτών που τυχόν έχουν εξοικειωθεί με το έργο του, η περιήγηση στην ιστορία της φιλοσοφίας, καθώς και σε όλους τους τομείς δραστηριότητας του ανθρώπου, είναι συναρπαστική. Πρόκειται όμως, όπως προαναφέρθηκε, για ένα περιορισμένο πολιτικοποιημένο κοινό, το οποίο μπορεί να διευρυνθεί όσο βεβαίως πληθαίνουν και οι ενεργοί πολίτες.
Προφανώς η έλλειψη εκλαΐκευσης στο μεγαλύτερο τμήμα του έργου του οφείλεται στο γεγονός ότι τα κόμματα εξουσίας συμπεριφέρονται ανασταλτικά, αν όχι εχθρικά προς τις ιδέες του, και αυτό βέβαια είναι αναμενόμενο μέσα από το ιεραρχικό σύστημα των κομμάτων. Και τούτο συμβαίνει, καθ’ όσον ο Καστοριάδης αποκαλύπτει τον σφετερισμό της εκπροσώπησης μέσα στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα που τα κόμματα και οι ηγεσίες τους εν πολλοίς εξυπηρετούν και αναπαράγουν, όταν βλέπουν την πολιτική κυρίως ως επάγγελμα.
Επομένως τα κόμματα και η εξουσία δεν μπαίνουν στην διαδικασία να εκλαϊκεύσουν ένα έργο που αφαιρεί την λογική ηθική βάση των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Έτσι, η διαμεσολάβηση στην διάδοση του έργου του γίνεται κατά το μάλλον μέσω των ανεξάρτητων από την εξουσία διανοουμένων και θα μπορούσε να επεκταθεί περισσότερο μόνον εάν κάποιο κόμμα υιοθετήσει πραγματικά την άμεση δημοκρατία και ενισχυθεί και ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Η αναφορά του νέου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου στην συμμετοχική δημοκρατία αναμένεται να τονώσει το ενδιαφέρον για το έργο του Κ. Καστοριάδη, αλλά και να αντλήσει στοιχεία από αυτό το περιεχόμενο.
Και αυτό είναι αναμενόμενο. Η κριτική σκέψη του Καστοριάδη, δείχνοντας μια άλλη προοπτική για την ιστορία, έρχεται σε ρήξη με βασικές αντιλήψεις του Μαρξ και του μαρξισμού, αλλά και με όλη την φιλοσοφική παράδοση του Πλάτωνα, του Χέγκελ, του Νίτσε, του Χάιντεγκερ κ.α. Δηλαδή έρχεται σε ρήξη με τις αντιλήψεις για την νομοτέλεια της ιστορίας και τον ετεροπροσδιορισμό των απόλυτων ιδεών, την λατρεία της εξουσίας, την δικαιολόγηση των πολέμων και των καταπιεστικών καθεστώτων.
Ο Κ. αναδεικνύει με το φιλοσοφικό του έργο το γεγονός ότι «είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας» και ότι οι λαοί έχουν πάντοτε το επίπεδο των ηγετών που ταιριάζει στην κουλτούρα τους. Η ιστορία δεν είναι ένας χώρος προκαθορισμένος, με προδιαγεγραμμένη πορεία του ιστορικού γίγνεσθαι, αλλά ένας χώρος ανθρώπινης δημιουργίας άλλοτε θετικής και άλλοτε αρνητικής, ανάλογα με την ανθρώπινη θεσμίζουσα αντίληψη και φαντασία.
«Όταν λέμε δημιουργία, δεν υπάρχει μόνο η δημιουργία “θετικών αξιών”, αλλά και η δημιουργία “αρνητικών αξιών”. Το Άουσβιτς και τα γκουλάνγκ είναι ανθρώπινες δημιουργίες, όπως ανθρώπινες δημιουργίες είναι και ο Παρθενώνας και τα “Principia Mathematica”».
Απέναντι στην αιτιοκρατική - «ντετερμινιστική» αντίληψη του ιστορικού γίγνεσθαι και την απόλυτη ερμηνευτική ιδέα της «πάλης των τάξεων», που βλέπει το πολιτικό υποκείμενο ως τη μαία της ιστορίας, ο Κ. αντιπαραθέτει την ιδέα της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας, τον καθοριστικό ρόλο της ανθρώπινης δημιουργίας με βάση το φαντασιακό (παράδοση, γλώσσα, ήθη, έθιμα, φαντασιακές κοινωνικές σημασίες), αλλά και την επανάσταση ως έννοια ρητής αυτοθέσμισης της κοινωνίας.

Τέσσερις λέξεις

Τέσσερις λέξεις, τέσσερις έννοιες - κλειδιά χαρακτηρίζουν ολόκληρο το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη: ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ.
Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αυταπάρνηση, την θυσία και σε κάθε μεγαλειώδη δημιουργία, αλλά επίσης μπορεί να οδηγήσει στην παραφροσύνη, την διαστροφή και την τερατωδία. Χάρη σε αυτήν μπορούμε να δημιουργούμε. Χάρη σε αυτήν δημιουργήσαμε την τέχνη, την επιστήμη και την φιλοσοφία. Η φαντασία άλλοτε δεν γνωρίζει όρια, κανόνες, ηθικούς και λογικούς περιορισμούς και άλλοτε αυτοπεριχαρακώνεται μέσα σε θεσμούς και κανόνες που την οριοθετούν και την περιορίζουν.
ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ είναι η πηγή των θεσμών που ρυθμίζουν και οργανώνουν την ζωή των ανθρώπων. Αυτό επίσης δημιουργεί κάτι πολύ σημαντικό: τις φαντασιακές κοινωνικές σημασίες.
Οι φαντασιακές κοινωνικές σημασίες καθορίζουν τις αξίες μιας κοινωνίας, δηλαδή καθορίζουν τι είναι καλό και τι κακό, τι είναι αληθές και τι ψευδές, τι είναι δίκαιο και τι άδικο. Οι φαντασιακές κοινωνικές σημασίες δίνουν νόημα στην ζωή των ατόμων και τελικά δίνουν νόημα ακόμα και στον θάνατό τους.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ νέων στοιχείων συνιστά την Ιστορία, που δεν είναι παρά η δημιουργία της μουσικής, της ζωγραφικής, της τέχνης, της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας. Και φυσικά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με την σχέση αιτίας – αποτελέσματος την μουσική του Μπαχ ή του Μπετόβεν. Αυτή η μουσική είναι μεγάλη, διότι είναι πρωτότυπη. Και λέγοντας πρωτότυπη, σημαίνει ότι ακριβώς δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε.
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ είναι η στιγμή της ρήξης με την παράδοση και η δημιουργία νέων θεσμών. Η ρήξη αυτή παρατηρείται για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα (στις πόλεις που δημιούργησαν την δημοκρατία και την φιλοσοφία) και μετά, αφού μεσολάβησαν είκοσι αιώνες έκλειψης, ξεκίνησε για δεύτερη φορά στην Δυτική Ευρώπη (με την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό, το μεγάλο δημοκρατικό κίνημα χειραφέτησης, το εργατικό κίνημα κ.λπ.). Αυτά τα κινήματα - με το πρόταγμα της αυτονομίας - δημιούργησαν τις κάποιες ελευθερίες που διαθέτει η κοινωνία στην οποία ζούμε.

Η αρχαία ελληνική πόλις

Κεντρική θέση ως πρότυπο και παράδειγμα στην αυτοθέσμιση της κοινωνίας για την σκέψη του Καστοριάδη έχει η ελληνική πόλις και η δημιουργία της δημοκρατίας με κορυφαίο δείγμα την αθηναϊκή δημοκρατία, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι μόνο ως σπέρμα σκέψης μπορούμε να λάβουμε σήμερα το παράδειγμα της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Αυτό που επισημαίνεται είναι ότι «ο Αθηναίος πολίτης είναι ένας πολίτης για τον οποίο η τέχνη και η φιλοσοφία έχουν γίνει τρόπος ζωής». Αυτή είναι η αληθινή απάντηση, η συγκεκριμένη απάντηση της αρχαίας δημοκρατίας στο ερώτημα σχετικά με το «αντικείμενο» της πολιτικής θέσμισης.
Επομένως το ερώτημα τι οφείλει να πραγματοποιήσει η θέσμιση της κοινωνίας, είναι ένα ερώτημα που απασχολούσε διαρκώς τους Έλληνες. Στην περίπτωση της Αθήνας, έδωσαν την εξής απάντηση: την δημιουργία ανθρώπινων όντων που ζουν μαζί με την ομορφιά, που ζουν μαζί με την σοφία και που αγαπούν το κοινό καλό.
Αυτό το ιστορικό πρότυπο μας δείχνει ότι οι κοινωνίες μπορούν να αυτοπροσδιοριστούν, όταν το θελήσουν, και να δημιουργήσουν από μόνες τους τους νόμους και τις αξίες μέσα στις οποίες θέλουν να ζήσουν.

Διανοούμενοι και ιστορία


Το εύρος και την οξύτητα της κριτικής σκέψης του Καστοριάδη, χάριν συντομίας, μπορούμε να συμπυκνώσουμε στο κεφάλαιο «Διανοούμενοι και ιστορία».
Σε αυτό επισημαίνει την αξιοθρήνητη πλευρά της δραστηριότητας των διανοουμένων, που κυριαρχώντας με το έργο τους στις φαντασιακές σημασίες της κοινωνίας δεν προσέφεραν τίποτα περισσότερο από την νομιμοποίηση των υπαρχουσών εξουσιών. Π.χ. η αποθέωση της πραγματικότητας στο εγελιανό σύστημα (Χέγκελ) “ό,τι είναι πραγματικό είναι ορθολογικό” και από το Νίτσε η “αθωότητα του γίγνεσθαι”.
Υπογραμμίζει χαρακτηριστικά: «Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με αυτό το εκκλησιαστικό, ακαδημαϊκό και λογοτεχνικό σέβας. Πρέπει τελικά να μιλήσουμε για την σύφιλη αυτής της οικογένειας, της οποίας προφανώς τα μισά μέλη πάσχουν από γενικευμένη παράλυση. Πρέπει να πιάσουμε από το αυτί τον θεολόγο, τον εγελιανό, το νιτσεϊκό, τον χαϊντεγκεριανό και να τους οδηγήσουμε στα στρατόπεδα της Κόλυμα, του Άουσβιτς, στα ρώσικα ψυχιατρεία, στις αίθουσες βασανιστηρίων της αργεντινής αστυνομίας και να απαιτήσουμε να μας εξηγήσουν εδώ και τώρα και δίχως υπεκφυγές το νόημα των εκφράσεων “πάσα εξουσία εκ Θεού”, “ό,τι είναι πραγματικό είναι ορθολογικό”, “αθωότητα του γίγνεσθαι” ή “η ψυχή ισοδυναμεί με την παρουσία των πραγμάτων”. Αυτό το φανταστικό αμάλγαμα παρουσιάζεται όταν ο διανοούμενος πετυχαίνει, ύψιστο κατόρθωμα, να συνδέσει την κριτική της πραγματικότητας με την λατρεία της δύναμης και της εξουσίας.»

Εμείς μπορούμε να προσθέσουμε ότι πραγματικός διανοούμενος είναι εκείνος που αντιστέκεται στην λατρεία της εξουσίας, αγωνίζεται για την κοινωνική δικαιοσύνη, αναδεικνύει την γνώση της κοινωνικής απελευθέρωσης, την πρωτοτυπία και την καινοτομία στην ανθρώπινη δημιουργία.
Ο Κ.Κ. δεν υπηρετεί απλά αυτές τις αξίες με το έργο του, αλλά συμβάλλει στην διάγνωση της ιστορίας για να απαλλαχθούμε από την «δουλεία» της παράδοσης στον κόσμο των ιδεών.

*Ο Βασίλης Τακτικός είναι διευθυντής της διμηνιαίας πολιτικής επιθεώρησης «ΑΝΑΔΡΑΣΗ».

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης σπάει το φράγμα της αγοράς.

Το πρώτο βιβλίο του Κ. Καστοριάδη που μεταφράζεται στα αγγλικά είναι γεγονός. Όχι όμως υπό την μεταφραστική επιμέλεια και την εκδοτική δύναμη ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου, όπως θα ήταν το αναμενόμενο, αλλά δια μέσω μιας ιστοσελίδας αμερικανών αναρχικών.

Στην εν λόγω σελίδα λοιπόν, την notbored.org, εμφανίστηκε η 444 σελίδων συλλογή κειμένων και άρθρων του διανοητή, της περιόδου 1979 – 1996, με τίτλο ‘Το Διογκούμενο κύμα της Ασημαντότητας (Ο μεγάλος ύπνος)’ (The Rising tide of Insignificancy / The big sleep) προκαλώντας έντονες αντιδράσεις τόσο από την οικογένεια Καστοριάδη που σχολίασε το γεγονός αρνητικά, όσο και από τον εκδοτικό οίκο Le Seuil που ήδη έχει κινήσει διαδικασίες προκειμένου να διασφαλίσει τα νόμιμα συμφέροντά του.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μεγάλο ενδιαφέρον στην Αμερική γύρω από το έργο του Καστοριάδη. Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, B. Parker, χαρακτήρισε τον Καστοριάδη ως ‘ένα φιλόσοφο που οι οπαδοί του Τζέφερσον, οι ριζοσπάστες δημοκρατικοί και οι προοδευτικοί θα έβρισκαν πολύ συμπαθή, αν τον διάβαζαν προσεχτικά’. Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ εξέδωσε το έργο ‘Περί του «Νομοθέτη» του Πλάτωνα’ κι ετοιμάζει την έκδοση του έργου ‘Εικόνες του Προσλήψιμου’, το οποίο όμως ο άγνωστος μεταφραστής της αμερικανικής ιστοσελίδας δηλώνει ότι θα ανεβάσει πρώτος στο διαδίκτυο σύντομα, ενώ θα υπάρξει και συνέχεια με πολλά άλλα έργα του Καστοριάδη.

Σε μια χρονική στιγμή που η Αμερική προσπαθεί να βρει κάτι από την χαμένη της αξιοπιστία αλλά και πολιτισμική ταυτότητα, το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη γίνεται επίκαιρο και μάλιστα με έναν άκρως επαναστατικό τρόπο, όπως είναι η πειρατική έκδοσή του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΕΣ

Κείμενο από την Εισήγηση του Βασίλη Τακτικού στο σεμινάριο του Έργου Πολιτών για κυπριακές εθελοντικές οργανώσεις

Η ανάγκη για δικτύωση και κοινοπραξίες μεταξύ εθελοντικών οργανώσεων υπαγορεύεται από μια σειρά λόγους βιωσιμότητας αποτελεσματικότητας των επιμέρους εθελοντικών πρωτοβουλιών και σχεδίων δράσης που διαφορετικά υπάρχουν δυσκολίες ώστε να πραγματοποιηθούν.
Πολλές σήμερα από τις απαραίτητες εθελοντικές δράσεις απαιτούν ένα ‘κοινό ταμείο και κοινή συμβολή ανθρώπινου κεφαλαίου για να ευδοκιμήσουν, ειδικότερα όταν οι αποστολές αυτές έχουν διεθνή χαρακτήρα και σπουδαιότητα.
 Ακολούθως, η συνεργασία με την τοπική Αυτοδιοίκηση και τους κρατικούς οργανισμούς βάσει σχεδίου και κοινής κοινωνικής στόχευσης είναι ένας από τους απαραίτητους όρους όταν οι δράσεις αναφέρονται σε ευρύτερους τομείς της Κοινωνικής – και πράσινη οικονομίας.

Με βάση αυτή την προσέγγιση θα εξετάσουμε τις παρακάτω ενότητεςπου βασίζονται σε ανάλογα παραδείγματα δράσης:

 Γενικά περί κοινωνικών δικτύων και εθελοντισμού

 Περιφερειακά και τοπικά δίκτυα και συνεργασίες

 Σύμφωνα συνεργασίας με την τοπική αυτοδιοίκηση και κρατικούς οργανισμούς εθελοντισμού

 Κοινωνική – πράσινη οικονομία

 Εθνικά δίκτυα Μ.Κ.Ο.

 Διεθνή δίκτυα και Πηγές Χρηματοδότησης


Κοινωνικά δίκτυα
και ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ως κοινωνικό κεφάλαιο


Ο εθελοντισμός στην εποχή μας είναι βασικός συντελεστής κοινωνικών υπηρεσιών και κοινωνικού κεφαλαίου κι αυτό με την σειρά του είναι το κλειδί ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας της απασχόλησης και εξασφάλισης συλλογικών αγαθών.

Ο ορισμός για το κοινωνικό κεφάλαιο περιλαμβάνει όλες τις συλλογικές αξίες και δίκτυα που διευκολύνουν την οργάνωση και ομαδική δράση η οποία τελικά διαμορφώνει συνθήκες αλληλεγγύης και κοινωνικής ανάπτυξης.
Από τον πατριωτικό φιλανθρωπικό και τοπικό εθελοντισμό με τις μη χρηματικές ανταλλαγές που κυριαρχούσε στις παλαιότερες γενιές έχουμε περάσει σε ένα πολυδιάστατο-οικουμενικό, ανθρωπιστικό και οικολογικό εθελοντισμό με αυτονομία δράσης από την αγορά και κράτος που λειτουργεί συμπληρωματικά και καλύπτει τα κενά της οικονομίας και κοινωνικής προστασίας.

Ο εθελοντισμός σήμερα δεν είναι μόνον συναίσθημα αλληλεγγύης, αλλά λογική διαδικασία με ανταποδοτικότητα στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας. Είναι προσφορά και αλληλεγγύη, όχι μόνον στους πληγέντες από την φτώχεια η από φυσικές καταστροφές αλλά μια οργανωμένη κοινωνική διαδικασία εξασφάλισης συλλογικών αγαθών με διάρκεια για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναγκών.

Συναφής προς τον όρο κοινωνικό κεφάλαιο είναι η έννοια των κοινωνικών δικτύων. Ως κοινωνικά δίκτυα μπορούν να οριστούν τα «πολυδιάστατα συστήματα επικοινωνίας και διαμόρφωσης της ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής ταυτότητας.
Το άτομο συνεισφέρει μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα χρόνο και υπηρεσίες και έχει ως ανταποδοτικότητα ότι και το ίδιο ανήκει σε ένα δίκτυο προστασίας που μπορεί εξίσου να του φανεί χρήσιμο όταν το χρειαστεί.
Όπως π.χ. συμβαίνει με τους αιμοδότες. Όταν όμως πρόκειται για οικολογική δράση το άτομο που έχει υψηλή συνείδηση και συνεισφέρει για το περιβάλλον συμβάλλει παράλληλα στην δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου για να ευδοκιμήσουν επενδύσεις που έχουν σχέση τόσο με την οικοπροστασία όσο και με την πράσινη οικονομία και επιχειρηματικότητα –δραστηριότητες που διαμορφώνουν ευρύτερα ένα πιο βιώσιμο περιβάλλον..
Μέσα σ’αυτό το πλαίσιο έχουν συγκροτηθεί τουλάχιστον10 νέα περιφερειακά δίκτυα στον Ελληνικό χώρο.

Περιφερειακά Δίκτυα και Συντονισμός Δικτύων M.K.O.


Ο σκοπός της κίνησης, του Συντονισμού Δικτύων M.K.O. είναι η ομοσπονδιοποίηση και δικτύωση εθελοντικών και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του περιβάλλοντος, της οικοπροστασίας, πολιτισμού της καταναλωτικής πίστης, ποιότητας ζωής και ανθρωπιστικής βοήθειας με ένα αντικειμενικό σκοπό:

Την αποτελεσματικότητα της δράσης τους μέσα από την δυνατότητα πραγματοποίησης στόχων μεγαλύτερης κλίμακας, επίσης η εξασφάλιση της δυνατότητας επίτευξης προγραμματικών συμφωνιών, στο επίπεδο των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, Κρατικών Οργανισμών και Φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και επιχειρήσεων στο τομέα της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.

H από κοινού δράση στους παραπάνω τομείς και με σκοπό το συντονισμό κοινής δράσης για την ανάπτυξη του πρασίνου στο αστικό περιβάλλον, την προστασία των Δασών στην ύπαιθρο, τον περιορισμό της ρύπανσης και της ρυπογόνου ενέργειας την προώθηση της ανακύκλωσης, και την ανάπτυξη της πράσινης οικονομίας και επιχειρηματικότητας.

Η συνεργασία με Δήμους και κυβερνητικούς κρατικούς οργανισμούς για την προώθηση κοινών προγραμμάτων στους παραπάνω τομείς με τελικό σκοπό την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας με την υπογραφή μνημονίων συνεργασίας και προγραμμάτων.
Σε αυτό το επίπεδο συνεργασίες και δικτυώσεις σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης μπορούν να λειτουργήσουν ως προωθητικές κινήσεις των Μ.Κ.Ο., δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την κινητοποίηση ανθρώπινων πόρων και δημιουργία ανθρώπινου κεφαλαίου σε κάθε περιοχή παρέμβασης.
Με αυτούς τους στόχους και με την συμμετοχή ενεργών πολιτών μπορούν να τεθούν στόχοι για οικοδιαχείριση στα μεγάλα αστικά κέντρα και την οικοανάπτυξη στην ύπαιθρο δημιουργώντας τις απαραίτητες συνθήκες και δυνατότητες τεχνογνωσίας για την υποστήριξη και συμβουλευτική των δικτύων με σχεδιασμό και μελέτες προγραμμάτων.

Μια άλλη πρωτοβουλία συνεργασίας με Δήμους είναι η δημιουργία ενός παρατηρηρίου για τις πράσινες πόλεις με προγράμματα που ανταποκρίνονται στην αστική οικολογία βάση της οποίας τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια παγκόσμια κίνηση η οποία επιζητά να δημιουργηθούν οικολογικές πόλεις, πόλεις, δηλαδή σε ισορροπία με την φύση που είναι το φάρμακο απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης.
Με την ίδια λογική μπορούν να δημιουργηθούν δίκτυα και ενώσεις με σκοπό διεθνή προγράμματα και χρηματοδοτήσεις για την αναπτυξιακή και ανθρωπιστική βοήθεια σε τρίτες χώρες.

Δικτύωση και κοινοπραξίες με την Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η ομάδα περιβαλλοντικών οργανώσεων που συνεργάζεται με το Έργο Πολιτών και αποτελείται από 60 περίπου οργανώσεις στο πλαίσιο της δικτύωσης πέρα από το αντικείμενο των εκθέσεων για το περιβάλλον δίνει την δυνατότητα για τριμερή συνεργασία των Δήμων της Αττικής με το Έργο Πολιτών και δημιουργία παρατηρητηρίου για τις πράσινες πόλεις.

Συνοπτικά το κείμενο αναφέρεται στα ακόλουθα.

 την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης των κλιματικών αλλαγών, και της μεγάλης έλλειψης πρασίνου στα αστικά κέντρα.
 Την επείγουσα ανάγκη για την περεταίρω δραστηριοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την ενίσχυση του πράσινου σε συνεργασία με τους ενεργούς πολίτες και τις οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών.
 Την διεθνή πρακτική με την διακήρυξη για Πράσινες Πόλεις – Παγκόσμια δέσμευση δημάρχων, στα πλαίσια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών όπου 50 δήμαρχοι εκ των μεγαλυτέρων χωρών του κόσμου υπέγραψαν στο San Francisco την ¨Διακύρηξη για Πράσινες Πόλεις¨ και ανέλαβαν την πρωτοβουλία και τη δέσμευση για μια σειρά σημαντικών δράσεων για την περίοδο 2005 – 2012. Κύριοι άξονες τις πολιτικής:
 Πρόγραμμα πράσινων κατοικιών
 Πρόγραμμα πράσινων επιχειρήσεων
 Πρόγραμμα πράσινης ενέργειας
 Πρόγραμμα πράσινης συγκοινωνίας
 Προγράμματα που ανταποκρίνονται στην αστική οικολογία βάση της οποίας τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια παγκόσμια κίνηση η οποία επιζητά να δημιουργηθούν οικολογικές πόλεις, δηλαδή σε ισορροπία με την φύση που είναι το φάρμακο του πλανήτη απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
 Και εν γένει τις ευεργετικές επιπτώσεις από την συμμετοχή των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών σε αυτή την διαδικασία που θεωρείται προπομπός καινοτομιών για το περιβάλλον, με την δημιουργία παρατηρητηρίου για τις πράσινες πόλεις – πράσινες τεχνολογίες - πράσινες στέγες.

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη:
 Την πρόθεση των Δήμων και του «Έργου Πολιτών» για θεσμική συνεργασία στην βάση αυτή που αναπτύσσεται ήδη μέσα από τις ¨Εκθέσεις Περιβάλλοντος¨ στα πεδία και θεματικές:

1) Ενέργεια, και κλιματικές αλλαγές
2) Διαχείρηση του νερού
3) Πράσινα και κλιματικά κτίρια- πράσινες στέγες
4) Ανακύκλωση
5) Δάση- φυσικό περιβάλλον
6) Περιβάλλον-Υγεία
7) Πράσινη επιχειρηματικότητα

2. Αναγνωρίζουν από κοινού ότι:

Σκοπός του παρατηρητηρίου για τις Πράσινες Πόλεις είναι μια ισχυρή μόχλευση του ενδιαφέροντος τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα για επενδύσεις στην πράσινη οικονομία με βάση την εκπόνηση και υλοποίηση ρεαλιστικών προτάσεων και ένταξη τους στα επιχειρησιακά προγράμματα των αρμόδιων υπουργείων αλλά και στα επιχειρησιακά των Δήμων για άμεσα αποτελέσματα στο περιβάλλον της Αττικής.
Η «κοινοπραξία» των Δήμων σε επίπεδο προγραμματισμού μαζί με το κρατικό φορέα εθελοντισμού ‘Έργο Πολιτών’ στοχεύει στην μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των δικτύων περιβαλλοντικών οργανώσεων για την πολλαπλασιαστικότητα των αποτελεσμάτων μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημοσιότητας και επικοινωνιακών γεγονότων και συμμετοχής των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών για πράσινες πόλεις.

Οι συνέργειες αυτές αποσκοπούν σε επενδύσεις στην πράσινη οικονομία και την πράσινη επιχειρηματικότητα για να εξασφαλιστεί ο ρεαλισμός των στόχων που αναφέρονται στο παρόν μνημόνιο.

3. Συμφωνούν σε ένα κοινό πλαίσιο δράσης που περιλαμβάνει:

Διαβουλεύσεις των Δήμων με την συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτώνκαι του Έργου πολιτών.

Την επέκταση του θεσμού των εκθέσεων περιβάλλοντος σε κάθε Δήμο με βάση την συνεργασία Μ.Κ.Ο. και Έργου Πολιτών.


Στις Κοινοπραξίες Δήμων – Μ.Κ.Ο. και Έργου Πολιτών για την εφαρμογή πιλοτικών σχεδίων εθελοντικής και περιβαλλοντικής δράσης.

Την δημιουργία μιας βάσης δεδομένων για την προώθηση του πράσινου στην Αττική ενδεχομένως μέσα από πρόγραμμα δικτύωσης της κοινωνίας της πληροφορίας.


Στην υποβολή διακρατικών προγραμμάτων για το περιβάλλον.

Στην συνεργασία με τα γραφεία εθελοντισμού των Δήμων για την προώθηση θεματικών εργαστηρίων για το περιβάλλον με στόχο την εκπαίδευση στελεχών που καλούνται να οργανώσουν και να εφαρμόσουν σχετικές πολιτικές.

Κοινωνική - Πράσινη Οικονομία και Ενεργός Πολίτης

Μια άλλη πρωτοβουλία συνεργασίας εθελοντικών οργανώσεων και τοπικής αυτοδιοίκησης με τη αιγίδα του έργου πολιτών είναι το Συνέδριο Υπερνομαρχιας Έβρου Ροδόπης που γίνεται αυτή την περίοδο.
Με επίκεντρο αναφοράς τον ενεργό πολίτη και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών η υπερνοµαρχία Έβρου- Ροδόπης διεξάγει στις 17-18 Οκτωβρίου ένα συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη µε πρωτότυπη θεματική «τον εθελοντισµό την κοινωνική – πράσινη οικονοµία» µε την αιγίδα του Έργου Πολιτών.
√ Πρόκειται για µία πολιτική καινοτοµία στην προσέγγιση της περιφερειακής ανάπτυξης καθώς για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο δίνεται προτεραιότητα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην πράσινη οικονοµία και επιχειρηµατικότητα, µαζί µε µία νέα ελπίδα για την αντιµετώπιση του δημογραφικού προβλήματος µέσω ενίσχυσης της τοπικής απασχόλησης.
√ Καινοτομική είναι επίσης και η συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης µε όλους τους συλλόγους και εθελοντικές οργανώσεις του νοµού για την αξιοποίηση του εθελοντισµού ως κοινωνικού κεφαλαίου προώθησης της επιχειρηµατικής κουλτούρας στην κοινωνική –πράσινη οικονοµία.
√ Σχετικά µε την πρωτοβουλία καθώς έχει εξασφαλίστει µεγάλη κοινωνική συµµετοχή αναµένεται να προκαλέσει σηµαντικές επιδράσεις ‘όχι µόνον σε τοπικό επίπεδο αλλά ως πρότυπο πολιτικής καινοτοµίας και σε πανελλήνια κλίµακα.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η προσέγγιση για θέµατα περιβάλλοντος.
Επτά θεματικές για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό.


Επτά θεματικές στις εκθέσεις για το περιβάλλον
σε συνεργασία ΜΚΟ με τους Δήμους της Αττικής

Οι εκθέσεις για το περιβάλλον που καθιερώνονται ως θεσμός πλέον τουλάχιστον στην Αττική. Εστιάζοντας στις παρακάτω θεματικές:

Ενέργεια και κλιματικές αλλαγές
Η μετάβαση από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα στις ήπιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Εδώ κρίσιμο σημείο είναι ο εκδηµοκρατισµός της ενέργειας µε πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Οικολογική διαχείριση του νερού για την οικοανάπτυξη
Π.χ. ταµιευτήρες νερού, αρδευτικά συστήματα µε έργα υποδομής και δίκτυα που αντιμετωπίζουν φαινόμενα ερηµοποίησης και εξασφαλίζουν πράσινα βιολογικά προϊόντα, µε έργα υποδομής και δίκτυα που αντιμετωπίζουν φαινόμενα ερηµοποίησης και εξασφαλίζουν

Δάση και φυσικό περιβάλλον - οικοσυστήματα και βιοποικιλότητα
Η προσέγγιση της οικοπροστασίας άγριας πανίδας, χλωρίδας ως προϋποθέσεις για τον οικοτουρισµό και την οικοανάπτυξη.

Ανακύκλωση – πρώτων υλών και προϊόντων
Τεχνολογίες ανακύκλωσης και επιχειρηματικότητα αναφερονται πρακτικές πως μπορεί να διευκολύνει ο εθελοντισμός στην συγκομιδή απορριµµάτων και πρώτων υλών π.χ. χαρτιού, αυτοκινήτων, µπαταριών κ.τ.λ.

Πράσινες πόλεις – βιοκλιµατικά κτίρια – πράσινες προμήθειες
Οι πράσινες πόλεις ως όραμα και ζήτημα συνειδητότητας του ενεργού πολίτη προκειμένου να εφαρμοστούν πολιτικές για πράσινα βιοκλιµατικά κτίρια- πράσινες στέγες κ.τ.λ.

Περιβάλλον υγεία και διατροφή
Η αναγνώριση του περιβάλλοντος ως παράγοντα ρυθμιστή της υγείας µε µμία σειρά από καλές πρακτικές µε τις οποίες οι ενεργοί πολίτες µπορθούν να θεσμοθετήσουν μέσα από συλλογικές ενέργειες και δράσεις µε αντικείμενο την υγιεινή διατροφή και κατοικία.

Πράσινη επιχειρηματικότητα
Η πράσινη επιχειρηματικότητα ορίζεται από τη χρήση στις νέες τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον και από συνθήκες βιολογικής ισορροπίας µε οικοσυστήματα και ανακύκλωση προϊόντων και πρώτων υλών.
Σύμφωνα µε τις παραπάνω θεματικές οι επενδύσεις σε πράσινα προϊόντα και υπηρεσίες βρίσκει πλέον ένα πρόσφορο έδαφος για ν’ αποδώσουν, και να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και προστιθεμένη αξία σε κάθε περιοχή παράλληλα µε την εξασφάλιση των απαιτούμενων επενδύσεων προς αυτό το σκοπό.

Με βάση τις παραπάνω παραδοχές και πρωτοβουλίες προετοιμάσαμε ένα πλαίσιο για την ένωση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Ελλάδας (ΜΚΟ).

Ένα πλαίσιο για την ένωση Μη Κυβερνητικών

Οργανώσεων Ελλάδας

Αντιμετωπίζοντας το κατακερματισμό πολλών μικρών Μ.Κ.Ο. στην Ελλάδα ως πηγή αδυναμιών με πρωτοβουλία ορισμένων περιφερειακών δικτύων έχουμε προχωρήσει στη συγκρότηση και δημιουργια ενός πανελλαδικού δίκτυου ΜΚΟ.
Το δίκτυο αυτό συγκροτείται στο όνομα της ειρήνης, της δημοκρατίας, της οικολογίας και των ανθρωπίνων αξιών και με την απόφαση να ενισχυθεί ο θεσμικός ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) της κοινωνίας των πολιτών, για την αποτελεσματική λειτουργία και τη γνήσια εκπροσώπησή τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Με αυτήτην προσέγγιση ιδρύεται, η Ένωση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Ελλάδας (Ε.Μ.Κ.Ο.Ε.) ή Hellenic Non-Governmental Organization Association (H.N.G.O.A.)

Έχει ως βασικούς σκοπούς τις παρακάτω ενότητες

1. Η γνήσια εκπροσώπηση, η ομοσπονδιοποίηση και δικτύωση εθελοντικών και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του περιβάλλοντος, της οικοπροστασίας, οικοανάπτυξης του πολιτισμού της καταναλωτικής πίστης, ποιότητας ζωής και ανθρωπιστικής βοήθειας με στόχο την αποτελεσματικότερη παρέμβαση και δράση τους.

Πρωταρχικό καθήκον της Ένωσης είναι να προωθεί και να υποστηρίζει, όπου αυτό επιβάλλεται, τη συγκρότηση δευτεροβαθμίων οργανώσεων, έτσι ώστε αυτές να περικλείνουν στους κόλπους τους όλες τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις (ΜΚΟ) της Ελλάδας.

2. Να συντονίζει τις ενέργειες των Οργανώσεων - μελών της για την προστασία των ηθικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών συμφερόντων.
Να δημιουργεί υποδομές για την ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου στο πλαίσιο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Με την ενίσχυση των θεσμών αλληλεγγύης στο πλαίσιο την Κοινωνικής Οικονομίας και η ενίσχυση της απασχόλησης μέσα από την Πράσινη και Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα.

3. Να εκπροσωπεί τους εθελοντές της Χώρας και τις οργανώσεις τους, σε όλα τα γενικής φύσης μορφωτικού, τεχνικού, διοικητικού, οικονομικού, πολιτιστικού, δημοκρατικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος ζητήματα, που αφορούν στη βελτίωση της θέσης των πολιτών.

4. Να αποκαταστήσει τη διαφάνεια στην κατανομή των κρατικών και ευρωπαϊκών πόρων και προγραμμάτων που αφορούν τις ΜΚΟ.

5. Να αντιπροσωπεύει τις οργανώσεις στα συλλογικά όργανα Διοίκησης, Ελέγχου και Κοινωνικής Πολιτικής και να υποβοηθεί τις Οργανώσεις που υπάγονται σ’ αυτή, για την εκπλήρωση του σκοπού τους.

6. Να ενισχύει την εθνική και πνευματική ανύψωση των εθελοντών και πολιτών, να υποβοηθεί την επαγγελματική τους κατάρτιση και εκπαίδευση και, εν γένει, να ενεργεί για τη διασφάλιση και βελτίωση της οικονομικής επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών της Χώρας.

7. Να εκπονεί μόνη ή σε συνεργασία με άλλους ή με τη σύμπραξή της σε Κρατικές επιτροπές, προγράμματα για την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου.

8. Να συνεργάζεται με τις αντίστοιχες δημοκρατικές οργανώσεις όλου του κόσμου
για την πραγματοποίηση των σκοπών της και ιδιαίτερα για την παροχή βοήθειας στους πολίτες εκείνους που καταπιεστικά - αντιλαϊκά καθεστώτα έχουν αποστερήσει από τα κοινωνικά και ατομικά τους δικαιώματα, και ακόμα για την εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης που βασίζεται σε πολιτική ιδεολογία ή φιλοσοφία, τη φυλή, τη θρησκεία, το φύλο και την καταγωγή, για την ανάπτυξη αλληλεγγύης προς τους πολίτες των υποανάπτυκτων οικονομικά χωρών.

9. Να αναπτύξει και να οργανώσει τη συνεργασία κράτους και αυτοδιοίκησης με τις ΜΚΟ για την αποτελεσματικότερη προσφορά του εθελοντικού κινήματος στην κοινωνία.

10. Να αποτρέπει φαινόμενα κερδοσκοπίας και φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρήσεων και πολυεθνικών μέσω «θυγατρικών» ΜΚΟ που αυτές εικονικά ιδρύουν ή φαινόμενα προώθησης πολιτικών συμφερόντων ξένων κρατών μέσω ΜΚΟ ή τέλος φαινόμενα θρησκευτικής ή ιδρυματικής μορφής επιχειρήσεων που καρπώνονται για άλλους σκοπούς τους κοινωνικούς πόρους.

Πρόσβαση σε Διεθνείς Πηγές Χρηματοδότησης

Μία από τις μεγαλύτερες ανάγκες συνεργασίας και σύμπραξης των ΜΚΟ είναι η απόκτησης δυνατότητας πρόσβασης σε Διεθνείς Πηγές Χρηματοδότησης.
Στις 25 Σεπτεμβρίου έγινε παρουσίαση στο Ζάππειο από το Υπουργείο Εξωτερικών η δικτυακή Πύλη Διεθνών Χρηματοδοτήσεων με ηλεκτρονική διεύθυνση www.aidfunding.mfa.gr

Επίσης το Γραφείο Υποστήριξης Διεθνών Προγραμμάτων σας παρέχει και το εγχειρίδιο: «Tο σύστημα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών / Οδηγός Αξιοποίησης Επιχειρηματικών Ευκαιριών » για το πώς να διεκδικήσετε με επιτυχία συμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα Όργανα του Συστήματος των Ηνωμένων Εθνών (πρόσβαση στο εγχειρίδιο παρέχεται στους εγγεγραμμένους χρήστες).

Παραπομπές σε διεθνή προγράμματα επιχορηγήσεων

Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών – UNDP (www.undp.org)
Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τις Υπηρεσίες Έργων - UNOPS (www.unops.org)
Τμήμα Προμηθειών των Ηνωμένων Εθνών – UNPD (www.un.org/Depts/ptd/)
Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων – WFP (www.wfp.org)
Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (www.unicef.org)
Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό – UNFPA (www.unfpa.org)
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας - WHO (www.who.org)
Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες - UNHCR (www.unhcr.org)
Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας – FAO (www.fao.org)
United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East -UNRWA (www.un.org/unrwa)
Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας – IAEA (www.iaea.org)
Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη - UNOG (www.unog.ch)
Οργανισμός Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών – UNIDO (www.unido.org)
Διεθνές Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης – IFAD (www.ifad.org)
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation - UNESCO (www.unesco.org)
Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη - UNOV (www.unov.org)
United Nations Office at Nairobi – UNON (www.unon.org)
Γραφείο Υποστήριξης Αποστολών του Τμήματος Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων των Ηνωμένων Εθνών - UN/DPKO/OMS (www.un.org/depts/dpko/dpko/index.asp)
Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα – UN Office on Drugs and Crime – UNODC (www.unodc.org)
CTBTO (www.ctbto.org)
Ερυθρός Σταυρός (www.redcross.org) Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Θέματα νέου φύλλου oikopress

Η μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στην οικονομία του υδρογόνου και ο εκδημοκρατισμός της ενέργειας

Αντιµετωπίζοντας το σύνδροµο εφιάλτη των κλιµατικών αλλαγών την υπερθέρµανση του πλανήτη, η ανθρωπότητα τα επόµενα χρονια έχει ν’αντιµετωπίσει έναν ακόµη εφιάλτη την σταδιακή εξάντληση των ορυκτών καυσίµων (πετρέλαιο – άνθρακες )
Κι αυτό αναγκάζει το πέρασµα της παγκόσµιας οικονοµίας µέσα από τη σκύλα και τη χάρυβδη. Έτσι προκύπτει η ανάγκη για άµεση µετάβαση από τα ορυκτά καύσιµα στις ήπιες µορφές ηλιακής και αιολικής ενέργειας και η αποθήκευση της για λόγους χρηστικότητας σε υδρογόνο.
Η διαδικασία αυτής της µετάβασης συµπίπτει µε τον εκδηµοκρατισµό της ενέργειας µπαίνοντας στο παιγνίδι φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. → → → σελ. 13

Υπογράφτηκε μνημόνιο συνεργασίας για
Συμπράξεις Δήμων και Οργανώσεων
της κοινωνίας των πολιτών
για πράσινες πόλεις -πράσινη επιχειρηματικότητα

Παγκόσμιο Συνέδριο Ηρακλής
και πολιτιστικη επιχειρηματικότητα

Παγκόσµιο Συνέδριο µε θέµα τον Ηρακλή διοργανώνεται από 100 εθελοντικές οργανώσεις την άνοιξη του 2010, µε leader της κοινοπραξίας των ΜΚΟ την Ουνέσκο Πειραιά και Νήσων.
Tο µυθικό πρόσωπο του Ηρακλή είναι ένα από τα µεγαλύτερα brand names στην πολιτιστική επιχειρηµατικότητα τουλάχιστον στο δυτικό κόσµο.
Εάν εξαιρέσουµε την εµπλοκή της θρησκείας στην τέχνη, και τον θρησκευτικό τουρισµό που αναπτύσσεται µέσα από αυτή την διαδικασία οι µύθοι του Ηρακλή κυριαρχούν στην πολιτιστική επιχειρηµατικότητα.
Πασίγνωστες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές και εικονογραφηµένα βιβλία είναι µόνον η µία πλευρά αυτής της επιχειρηµατικότητας, καθώς υπάρχει ένας µεγάλος αριθµός από θεµατικά πάρκα, µουσεία και πολιτιστικούς χώρους που αναφέρονται στο µύθο του Ηρακλή.
Κι αυτά συµβαίνουν στην Αµερική και σε χώρες της Ευρώπης , οπoυ εκεί έχει αναπτυχθεί µια ολόκληρη βιοµηχανία πολιτιστικής επιχειρηµατικότητας στο όνοµα του Ηρακλή κάνοντας την µυθολογία πηγή απεριόριστης νέας µυθοπλασίας και εµπειρίας.

Στην Ελλάδα το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί την φλέβα «χρυσού» για την τουριστική αξιοποίηση της ελληνικής μυθολογίας.

Δεν έχουν αντιληφθεί ότι, οι τόποι που αναφέρονται στους αξονικούς ελληνικούς μύθους μπορούν όχι μόνον να θέλξουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον αλλά με τις κατάλληλες επενδύσεις αυτοί οι τόποι να γίνουν λίαν αξιοποιήσιμοι για τον παγκόσμιο εναλλακτικό τουρισμό πολιτιστικής εμπειρίας.
Το πρόγραμμα «Τόποι, μύθοι, άθλοι του Ηρακλή» είναι μια πρόταση που υποστηρίζεται από 20 οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και 100 περίπου μη κυβερνητικές οργανώσεις και καθώς εξελίσσεται ανοίγει ένα νέο πρότυπο και ορίζοντα τουριστικής προοπτικής.

Συνοπτικά το πρόγραμμα αναφέρεται σε 8 βασικούς άξονες. στο πρόγραμμα
« Τόποι, μύθοι και άθλοι του Ηρακλή»

→ → → σελ. 12

Κοινωνική - Πράσινη Οικονομία και Ενεργός Πολίτης

Με επίκεντρο αναφοράς τον ενεργό πολίτη και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών η υπερνοµαρχία Έβρου- Ροδόπης διεξάγει στις 17-18 Οκτωβρίου ένα συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη µε πρωτότυπη θεµατική «τον εθελοντισµό την κοινωνική – πράσινη οικονοµία» µε την αιγίδα του Έργου Πολιτών.

√ Πρόκειται για µία πολιτική καινοτοµία στην προσέγγιση της περιφερειακής ανάπτυξης καθώς για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο δίνεται προτεραιότητα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην πράσινη οικονοµία και επιχειρηµατικότητα, µαζί µε µία νέα ελπίδα για την αντιµετώπιση του δηµογραφικου προβλήµατος µέσω ενίσχυσης της τοπικής απασχόλησης.

√ Καινοτοµική είναι επίσης και η συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης µε όλους τους συλλόγους και εθελοντικές οργανώσεις του νοµού για την αξιοποίηση του εθελοντισµού ως κοινωνικού κεφαλαίου προώθησης της επιχειρηµατικής κουλτούρας στην κοινωνική –πράσινη οικονοµία.

√ Σχετικά µε την πρωτοβουλία καθώς έχει εξασφαλίστει µεγάλη κοινωνική συµµετοχή αναµένεται να προκαλέσει σηµαντικές επιδράσεις ‘όχι µόνον σε τοπικό επίπεδο αλλά ως πρότυπο πολιτικής καινοτοµίας και σε πανελλήνια κλίµακα.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η προσέγγιση για θέµατα περιβάλλοντος.

Επτά θεματικές για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό.

Στο στρογγυλό τραπέζι που διοργανώνεται παράλληλα στο συνέδριο της Αλεξανδρούπολης η συζήτηση θα επικεντρωθεί σε (7) επτά θεµατικές για το περιβάλλον όπου ο εθελοντισµός παίζει σηµαντικό ρόλο ως κοινωνικό κεφάλαιο και προποµπός της πράσινης οικονοµίας και επιχειρηµατικότητας.

Αυτές οι θεµατικές έχουν ως εξής:
(7) επτά θεµατικές για το περιβάλλον

Ενέργεια και κλιµατικές αλλαγές

Η µετάβαση από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιµα στις ήπιες ανανεώσιµες πηγές ενέργειας. Εδώ κρίσιµο σηµείο είναι ο εκδηµοκρατισµός της ενέργειας µε πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Οικολογική διαχείριση του νερού για την οικοανάπτυξη

Π.χ. ταµιευτήρες νερού, αρδευτικά συστήµατα µε έργα υποδοµής και δίκτυα που αντιµετωπίζουν φαινόµενα ερηµοποίησης και εξασφαλίζουν πράσινα βιολογικά προϊόντα, µε έργα υποδοµής και δίκτυα που αντιµετωπίζουν φαινόµενα ερηµοποίησης και εξασφαλίζουν

Δάση και φυσικό

περιβάλλον - οικοσυστήµατα και βιοποικιλότητα
Η προσέγγιση της οικοπροστασίας άγριας πανίδας, χλωρίδας ως προϋποθέσεις για τον οικοτουρισµό και την οικοανάπτυξη.

Ανακύκλωση – πρώτων υλών και προϊόντων

Τεχνολογίες ανακύκλωσης και επιχειρηµατικότητα καθώς θα αναφερθούν πρακτικές πως µπορεί να διευκολύνει ο εθελοντισµός στην συγκοµιδή απορριµµάτων και πρώτων υλών π.χ. χαρτιού, αυτοκινήτων, µπαταριών κ.τ.λ.

Πράσινες πόλεις – βιοκλιµατικά κτίρια – πράσινες προµήθειες

Οι πράσινες πόλεις ως όραµα και ζήτηµα συνειδητότητας του ενεργού πολίτη προκειµένου να εφαρµοστούν πολιτικές για πράσινα βιοκλιµατικά κτίρια- πράσινες στέγες κ.τ.λ.

Περιβάλλον υγεία και διατροφή

Η αναγνώριση του περιβάλλοντος ως παράγοντα ρυθµιστή της υγείας µε µια σειρά από καλές πρακτικές µε τις οποίες οι ενεργοί πολίτες µπορούν να θεσµοθετήσουν µέσα από συλλογικές ενέργειες και δράσεις µε αντικείµενο την υγιεινή διατροφή και κατοικία.

Πράσινη επιχειρηµατικότητα

Η πράσινη επιχειρηµατικότητα ορίζεται από τη χρήση στις νέες τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον και από συνθήκες βιολογικής ισορροπίας µε οικοσυστήµατα και ανακύκλωση προϊόντων και πρώτων υλών.

Σύµφωνα µε τις παραπάνω θεµατικές οι επενδύσεις σε πράσινα προϊόντα και υπηρεσίες βρίσκει πλέον ένα πρόσφορο έδαφος για ν’ αποδώσουν, και να δηµιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και προστιθέµενη αξία σε κάθε περιοχή παράλληλα µε την εξασφάλιση των απαιτούµενων επενδύσεων προς αυτό το σκοπό.
Β.Τ.


Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ – ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Και κοινωνικού κεφαλαίου

Η κοινωνική και πράσινη οικονομία ως τρίτος τομέας και οικονομικός χώρος ανάμεσα στο κράτος και στην αγορά, αναγνωρίζεται σήμερα ως το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της οικονομίας για την ενίσχυση της απασχόλησης και της τοπικής ανάπτυξης.

Αναγνωρίζεται τόσο από τους πολιτικούς ηγέτες όσο και από τους τεχνοκράτες αλλά είναι δύσκολη η επιτάχυνση των διαδικασιών καθώς η ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας είναι αλληλένδετη με το διαθέσιμο κοινωνικό κεφάλαιο.

Κι αυτό εξαρτάται από την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών, τον ενσωματωμένο εθελοντισμό, τους ‘’θεσμούς αλληλεγγύης’’ και τα κοινωνικά δίκτυα.

Από το ενσωματωμένο κεφάλαιο της συλλογικής γνώσης και ευφυΐας στους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης και τις μη κυβερνητικές οργανωσεις και κοινωνικές εταιρείες που μπορούν να γίνουν φορείς υλοποιησης προγραμμάτων κοινωνικής και πράσινης οικονομίας.

Κι’ όλα αυτά εξαρτώνται επίσης από τον ενεργό και συμμέτοχο πολίτη, που δεν οργανώνεται μόνον συντεχνιακά να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει από το κράτος αλλά αναλαμβάνει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες με βάση ένα τοπικό όραμα ανάπτυξης και τις κοινωνικές ευαισθησίες.

Το κοινωνικό κεφάλαιο λοιπόν είναι ζήτημα κοινωνικοποίησης της γνώσης, εμπιστοσύνης και συνεργασίας σε τοπικό επίπεδο και ικανότητα για καινοτόμες πολιτικές επενδύσεων που πηγαίνουν την κοινωνία μπροστά.


Σύμφωνα με τις παραπάνω διατυπώσεις, το κοινωνικό κεφάλαιο στην σύγχρονη οικονομία είναι μία θεμελιώδης αξία που διαμορφώνουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα κοινωνικά δίκτυα οι θεσμοί αλληλεγγύης και οι φορείς της μη κερδοσκοπικής οικονομία.

Η κοινωνία των πολιτών, παρέχοντας αγαθά και υπηρεσίες, καταλαμβάνει ολοένα και πιο αυξανόμενο ρόλο στην οικονομία και κοινωνία. Συνυπάρχει, εξελίσσεται και αναπτύσσεται ως τρίτος πόλος ανάμεσα στις κυρίαρχες δομές της οικονομίας του κράτους και της αγοράς δημιουργώντας έτσι απασχόληση και εισοδήματα.
Δημιουργεί νέα πεδία οικονομικής δραστηριότητας και απασχόλησης


Πάνω σ’ αυτό μπορεί να γίνει συλλογική δουλειά και να συμπληρώσει ο καθένας που έχει κάτι σημαντικό να γράψει το δικό του κομμάτι ώστε να συνδημιουργήσουμε ένα ΛΕΞΙΚΟ ως κοινό εγχειρίδιο – εργαλείο.


Αυτή η διαδικασία είναι ένας τρόπος να δημιουργήσουμε με το χρόνο μια κοινή «γλώσσα» και μια κοινή δεξαμενή σκέψης.

Έννοιες κλειδιά

· Κοινωνική οικονομία – τρίτος τομέας
· Πράσινη οικονομία – οικοανάπτυξη, πράσινη επιχειρηματικότητα
· Πολιτισμός – και πολιτιστική επιχειρηματικότητα
· Κοινωνικό κεφάλαιο --κοινωνικά δίκτυα
-οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών
· Αντιπροσώπευση
και συμμετοχική οικολογική δημοκρατία.

Α Κοινωνική οικονομία – τρίτος τομέας

Ø Ανάμεσα στο κράτος και την αγορά
Ø Οικονομία του συνεργατισμού και της αλληλεγγύης
Ø Η πληροφόρηση ως «άυλη περιουσία»
Ø Η πράσινη και η πολιτιστική επιχειρηματικότητα
Ø Η μη κερδοσκοπική οικονομία, του εθελοντισμού
Ø Συνεταιριστικές τράπεζες προνοιακός πλουραλισμός
Ø Κοινωνικές επιχειρήσεις – πρόνοιας
Ø Αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού
Ø Κοινωνικοί συνεταιρισμοί – οικιστικές κοινότητες
Ø Το κεφάλαιο της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης
Ø Σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ παραγωγών καταναλωτών
Ø Διαδικτυακές ζώνες μη χρηματικών ανταλλαγών
Ø Καταναλωτικοί συνεταιρισμοί
Ø Συνεργατικές μορφές εργασίας
Ø Κοινωνικός τουρισμός
Ø Επενδύσεις με βάση το κοινωνικό κεφάλαιο με την συμμετοχή της τοπικής Αυτοδιοίκησης και Μ.Κ.Ο.
Ø Η επιφανειακή προσέγγιση της κοινωνικής οικονομίας και η συστημική θεωρία και πράξη.

Β Πράσινη οικονομία – οικοανάπτυξη

Οικολογοποίηση της ανάπτυξης απάντηση στην οικολογική κρίση της Βιόσφαιρας

Ø Πράσινες πόλεις – οικοανάπτυξη της υπαίθρου
Ø Πράσινες τεχνολογίες –
Ø Πράσινες προμήθειες
Ø Πράσινη επιχειρηματικότητα
Ø Βιολογικά προϊόντα
Ø Αειφορία και ήπιες μορφές ενέργειας
Ø Η οικονομία του υδρογόνου
Ø Οικοδιαχείρηση του νερού, και οικοανάπτυξη
Ø Εκδημοκρατισμός της ενέργειας
Ø Ανακύκλωση σκουπιδιών
Ø Ανακυκλωμένα προϊόντα
Ø Πράσινη χημεία
Ø Περιβάλλον – υγεία
Ø Οικοθεραπευτήρια
Ø Οικοανάπτυξη και αγροτουρισμός
Ø Η ανάπτυξη οικοχωριών
Ø Πράσινα θεματικά πάρκα
Ø Ταμιευτήρες νερού
Ø Πράσινα επαγγέλματα

Γ Πολιτισμός – πολιτιστική επιχειρηματικότητα


· Η ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς
· Ψηφιοποίηση πολιτιστικού περιεχομένου
· Εκθέσεις και εκδηλώσεις πολιτιστικών προϊόντων
· Θεματικές πολιτιστικού τουρισμού
· Θεματικές πύλες πολιτισμού στο διαδίκτυο
· Θεματικά πάρκα ιστορικού πολιτιστικού τουρισμού και κοινωνικής εμπειρίας.
· Δημιουργία μεγάλων επικοινωνιακών και πολιτιστικών γεγονότων (περιβαλλοντικές και πολιτιστικές εκθέσεις και εκδηλώσεις)

Δ Κοινωνικό κεφάλαιο – κοινωνικά δίκτυα
οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών

Το κοινωνικό κεφάλαιο της γνώσης

Ø Ο εθελοντισμός ως παραγωγικός χρόνος αγαθών.
Ø Νοηματοδότηση της κοινωνικής δομής
Ø «θεσμοί αλληλεγγύης» ως προστιθέμενη αξία στην Δημοκρατία και στην οικονομία
Ø Το κοινωνικό κεφάλαιο της διάδοσης και της κοινωνικοποιημένης γνώσης
Ø Το κοινωνικό κεφάλαιο ως κλίμα εμπιστοσύνης -
Ø Ο συνεργατισμός και οι κοινοπραξίες ως κοινωνικό κεφάλαιο
Ø Κοινωνικά δίκτυα και αλληλεγγύη
Ø Κοινωνικά δίκτυα και οικολογική συνείδειση
Ø Κοινωνικά δίκτυα καταναλωτικό κίνημα και βιοκαταναλωτές
Ø Κοινωνικό κεφάλαιο ως δυναμική της διαρκούς επιμόρφωσης
Ø Κοινωνικό κεφάλαιο στη μείωση του κόστους ανταλλαγών
Ø Στις μη χρηματικές ανταλλαγές (lets)
Ø Κοινωνικός μεταβολισμός του ανθρώπινου κεφαλαίου
Ø Ο «ενεργός πολίτης» ως ενεργό πολιτικό υποκείμενο

Ε Αντιπροσώπευση και συμμετοχική οικολογική δημοκρατία

Ø Η κρίση της αντιπροσώπευσης, και ο ενεργός πολίτης
Ø Ανάπτυξη της Κοινωνίας Πολιτών –
Ελίτ/ Δεσπότες/ και δημοκράτες –
Η αντιμετώπιση του σφετερισμού της εκπροσώπησης
Ø Συμμετοχικό σύστημα και εκπροσώπηση της κοινωνίας των Πολιτών
Ø Αυτονομία συλλογικότητα και συμμετοχικότητα
Ø Από την συντεχνιακή οργάνωση της κοινωνίας στα δίκτυα των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών
Ø Η ενίσχυση της αυτοοργάνωσης πολιτών
Ø Δημιουργικές μη κερδοδκοπικές κοινότητες
Ø Ο δικτυακός συντονισμός των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών
Ø Παιδεία και οργανωτική κουλτούρα








Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Κοινωνικό κεφάλαιο ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ


Κοινωνικό κεφάλαιο
ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

του Βασίλη Τακτικού

¨Η πράσινη -κοινωνική οικονομία και η και πολιτιστική επιχειρηματικότητα είναι μια νέα τάση στην κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής που αναφέρεται συχνά τελευταία από τους πολιτικούς μας ηγέτες χωρίς να υπάρχουν πάντα οι απαραίτητες οργανωτικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα, στο τρίτο τομέα στο οποίο ανήκουν οι παραπάνω κατευθύνσεις της οικονομίας.

¨Η πράσινη -κοινωνική οικονομία φαντάζει έτσι ως μία ρεαλιστική διέξοδο στο τέλμα της περιφερειακής ανάπτυξης και στις περιοριστικές πιέσεις για την απασχόληση, αλλά η ανισορροπία στους διαθέσιμους κοινωνικούς πόρους ανάμεσα στα μεγάλα αστικά κέντρα και στη ύπαιθρο είναι το κυριότερο εμπόδιο.

Είμαστε ακόμα όμως στην αρχή στο πεδίο πολιτικής καινοτομίας και ¨επινόησης¨ της προοδευτικής πολιτικής, εκεί που είναι απαραίτητη η συμμετοχή του ενεργού πολίτη και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Και υπάρχει ένα προαπαιτούμενο. Το κοινωνικό κεφάλαιο, ως έκφραση, οργάνωση και συνεργασία στο επίπεδο της τοπικής κοινωνίας και ως μορφή κοινωνικοποιημένης της γνώσης.

Αυτό έχει σχέση με την ικανότητα για επενδύσεις και νέα επιχειρηματικότητα, γιατί οι επιχειρηματικές επενδύσεις πηγαίνουν εκεί που υπάρχει διαμορφωμένο και ικανό κοινωνικό κεφάλαιο.

Είναι ζήτημα οράματος, κοινωνικοποίησης της γνώσης και εμπιστοσύνης, η ικανότητα για τις καινοτόμες επενδύσεις- που πηγαίνουν την κοινωνία μπροστά. Το κοινωνικό κεφάλαιο στην σύγχρονη οικονομία είναι μία θεμελιώδης αξία που διαμορφώνουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα κοινωνικά δίκτυα οι θεσμοί αλληλεγγύης και μη κερδοσκοπική οικονομία.

Η κοινωνία των πολιτών παρέχοντας αγαθά και υπηρεσίες, καταλαμβάνει ολοένα και πιο αυξανόμενο ρόλο στην οικονομία και κοινωνία. Συνυπάρχει, εξελίσσεται και αναπτύσσεται ως τρίτος πόλος ανάμεσα στις κυρίαρχες δομές της οικονομίας του κράτους και της αγοράς δημιουργώντας έτσι απασχόληση και εισοδήματα.
Δημιουργεί νέα πεδία οικονομικής δραστηριότητας και απασχόλησης.

Η σύγχρονη προοδευτική πολιτική και η τοπική αυτοδιοίκηση έχει σπουδαίο λόγο για να επενδύσει στην ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου. Ουσιαστικά, οι θεσμοί της κοινωνίας πολιτών παρεμβάλλονται ανάμεσα στον πολίτη-ιδιώτη και το κράτος, αποτελώντας έναν «ενδιάμεσο χώρο» (middle ground), που επιτρέπει την ανάπτυξη σταθερών σχέσεων και συμβάλει στον αυτοματισμό των κοινωνικών σχέσεων, στη συνεργασία και την διάχυση γνώσης που είναι απαραίτητη για νέες παραγωγικές πρωτοβουλίες και καινοτομίες.
Κοινό γνώρισμα όλων των εκδηλώσεων της κοινωνίας των πολιτών είναι ο εθελοντικός μη κρατικός και μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των οργανώσεών της.

Αυτός ο χώρος της ανθρώπινης έκφρασης και δραστηριότητας συγκροτεί τρεις βασικές αξίες του κοινωνικού κεφαλαίου εμπιστοσύνη, συνεργασία, αλληλεγγύη και εμπνέεται από μετα-υλικές ανθρωπιστικές αξίες και εθελοντικής προσφοράς για οικολογική και κοινοτική δράση.
.
Αυτές οι εκδηλώσεις κινητοποιούν ανθρώπινους πόρους και επιθυμίες που σε διαφορετική περίπτωση παραμένουν στάσιμοι και ανενεργοί.

Με την προσφορά υπηρεσιών των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών διαμορφώνεται, συγκροτείται και αναπτύσσεται το λεγόμενο κοινωνικό κεφάλαιο που είναι και η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας, καθότι συμβάλλει αποφασιστικά στην πράσινη και πολιτιστική επιχειρηματικότητα αλλά και στην κοινωνική αλληλεγγύη.


Από τον πατριωτικό φιλανθρωπικό και τοπικό εθελοντισμό με τις μη χρηματικές ανταλλαγές που κυριαρχούσε στις παλαιότερες γενιές έχουμε περάσει σε ένα πολυδιάστατο-οικουμενικό, ανθρωπιστικό και οικολογικό εθελοντισμό με αυτονομία δράσης από την αγορά και κράτος που ωστόσο λειτουργεί συμπληρωματικά και καλύπτει τα κενά της οικονομίας.

Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι η έννοια του κεφαλαίου διακρίνεται σε τέσσερις διαφορετικές μορφές: το οικονομικό, το πολιτισμικό, το συμβολικό και το κοινωνικό.

Το κοινωνικό κεφάλαιο είναι ο συνεργατισμός, ο εθελοντισμός και οι θεσμοί αλληλεγγύης που ενώ δεν αποσκοπούν στο κέρδος, συμβάλλουν στο κοινωνικό εισόδημα και αποφέρουν κοινωνικό και απασχόληση ενσωματώνοντας και την κοινωνική εταιρική ευθύνη.
Στον ευρωπαϊκό χώρο ο όρος μη κυβερνητικές οργανώσεις τείνει πλέον να καλύψει το σύνολο των μη κρατικών οργανώσεων που δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επιδιώκουν κοινωνικά ή συλλογικά ωφέλιμους σκοπούς, ιδίως δε σκοπούς που σχετίζονται με την προάσπιση και προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, παλαιών και νέων.
Παγκόσμιοι οργανισμοί αναγνωρίζουν τον ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και την σημασία του κοινωνικού κεφαλαίου και προσφέρουν κίνητρα για την ανάπτυξη του.

Η Παγκόσμια Τράπεζα συνεργάζεται με κυβερνήσεις με σκοπό την εύρεση ευκαιριών για συμμετοχή μη-κυβερνητικών οργανισμών στο σχεδιασμό και την εκτέλεση των χρηματοδοτικών προγραμμάτων της τράπεζας, με βάση και το προσφερόμενο κοινωνικό κεφάλαιο μιας περιοχής. Πιο συγκεκριμένα θα μπορούσαν οι μη-κυβερνητικοί οργανισμοί μπορούν να βοηθήσουν με συμβουλές, σχεδιασμό, εφαρμογές, αξιολόγηση που λαμβάνεται υπόψιν για την χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων.

Έτσι ορίζεται το κοινωνικό κεφάλαιο ως μία έννοια που περιλαμβάνει όλο το πλέγμα σχέσεων, θεσμών και κανόνων που διαμορφώνουν την ποιότητα όλων των κοινωνικών αλληλοσυσχετίσεων. Ο ορισμός της επικεντρώνεται στη διάχυση των ωφελειών που απορρέουν από το κοινωνικό κεφάλαιο

Η εμπιστοσύνη, από την άλλη πλευρά που παρέχει το κοινωνικό κεφάλαιο για την κοινωνική συνδιαλλαγή.Οι κανονιστικές ρυθμίσεις και ο αξιακός χαρακτήρας και η σχέση του με τα κοινωνικά δίκτυα είναι ένας βασικός παράγων που εξασφαλίζει την βιωσιμότητα επενδυτικών σχεδίων στη νέα οικονομία.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ως κοινωνικό κεφάλαιο

Ο όρος κοινωνικό κεφάλαιο χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο ως έννοια αλληλένδετη με την κοινότητα, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτήν, εφόσον περιλαμβάνει τόσο τα τυπικά, όσο και τα άτυπα δίκτυα και τις κοινές αξίες. Ο ορισμός του Woolcock (1998) ότι το κοινωνικό κεφάλαιο περιλαμβάνει όλες τις αξίες και δίκτυα που διευκολύνουν την ομαδική δράση βασίζεται σε αυτή του τη σχέση με την κοινωνία των πολιτών.

Ο εθελοντισμός στην εποχή μας είναι βασικός συντελεστής κοινωνικού κεφάλαιου είναι το κλειδί ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας και της απασχόλησης.Δεν αναγνωρίζεται πλέον μόνο ως πράξη φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης σε εκδηλώσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως κυρίως συνέβαινε σε κοινωνίες του παρελθόντος, αλλά και ως θεσμική δραστηριότητα που παράγει και διαδίδει διαρκή αγαθά στον πολιτισμό, στο περιβάλλον και στην κοινωνική μέριμνα, ως χώρος που αναπτύσσει του ανθρώπινου πόρους και συνθέτει και εμπλουτίζει το κοινωνικό κεφάλαιο.Ποιοι είναι οι ενδογενείς περιορισμοί που δεν επιτρέπουν στο κράτος και στην αγορά να αξιοποιήσει ολόκληρο το δυναμικό της κοινωνίας;Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν περιορισμοί της αγοράς και της μισθωτής εργασίας οι επιχειρήσεις καθώς δεν επενδύουν εκεί που δεν διαφαίνονται σημαντικά κέρδη. Το κράτος από την άλλη πλευρά με τον δημοσιοϋπαλληλικό χαρακτήρα της εργασίας αδυνατεί να επεκταθεί στην επιχειρηματικότητα.

Ο τρίτος τομέας της οικονομίας ενσωματώνοντας τον εθελοντισμό ως αξία μπορεί να κινητοποιήσει την επιχειρηματικότητα χωρίς να είναι απαραίτητη η κερδοφορία.
Έτσι ένα σημαντικό κομμάτι των υπηρεσιών μπορεί να καλυφθεί από μη κερδοσκοπικούς φορείς που παράγουν οικονομικό αποτέλεσμα, αλλά χωρίς κέρδος για τους επενδυτές.


Οι επιχειρήσεις αυτές βασίζονται στην επένδυση κοινωνικού κεφαλαίου. Στο νέο πατριωτισμό και στους νέους θεσμούς αλληλεγγύης.Αυτές οι συνθήκες εθελοντισμού και προσφοράς υπηρεσιών δεν υπήρχαν στο παρελθόν στις προβιομηχανικές και βιομηχανικές κοινωνίες, τουλάχιστον σε αυτή την έκταση, πέραν της εκκλησίας, και της φιλανθρωπίας, δεν μπορούσαν να ευδοκιμήσουν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της κοινωνικής οικονομίας. Αντικειμενικά δεν ήταν δυνατό να υπάρξει εθελοντικό κομμάτι της αγροτικής οικονομίας και εθελοντικό κομμάτι της βιομηχανίας ενώ σήμερα δύναται να μιλήσουμε για εθελοντισμό για παράδειγμα στην πράσινη επιχειρηματικότητα, αφού έχει καταδειχθεί ότι οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών είναι ο προπομπός της.Έτσι, διαμορφώνεται ένα ευνοϊκό περιβάλλον που ο εθελοντισμός γίνεται κινητήρια δύναμη της κοινωνικής οικονομίας στο πλαίσιο των μη κερδοσκοπικών εταιρειών και της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.

Ο εθελοντισμός σήμερα δεν είναι μόνον συναίσθημα αλληλεγγύης, αλλά λογική διαδικασία με ανταποδοτικότητα στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας.

Η διαφοροποίηση του φαινομένου σε σχέση με το παρελθόν αξίζει να σημειωθεί ως θεωρητική βάση για το σχεδιασμό αναπτυξιακών πρωτοβουλιών στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας, σε έναν τομέα που αναγνωρίζεται από την Ε.Ε. όλα τα κράτη που έχουν διαμορφώσει ξεχωριστούς θεσμούς για την προώθηση αυτού του σκοπού.

Η μείωση κόστους συναλλαγών

Η «αυθόρμητη κοινωνικότητα» (spontaneous sociability) μειώνει σημαντικά το κόστος των συναλλαγών (transaction costs), επιταχύνοντας τις συναλλαγές.
Η οργανωμένη κοινωνικότητα με όραμα, και αναπτυξιακούς στόχους σε μια περιοχή προσφέρει συγκριτικό πλεονέκτημα στις επενδύσεις.

Αντίθετα, η έλλειψη του απαιτούμενου κοινωνικού κεφαλαίου πρέπει να αναπληρώνεται με άλλους τρόπους, συνηθέστερα με χρονοβόρες διαπραγματεύσεις και ένα πλήθος πολύπλοκων κανονισμών και νομικών ρυθμίσεων, που ουσιαστικά αποτελούν μορφή φορολόγησης.

Με άλλα λόγια το κοινωνικό κεφάλαιο μειώνει το κόστους προσαρμογής της επένδυσης και μειώνει το κόστος των ανταλλαγών. Με αυτή την έννοια η ύπαρξη συγκροτημένου κοινωνικού κεφαλαίου διευκολύνει την εισροή οικονομικού κεφαλαίου και την βιωσιμότητα της επένδυσης στη συνέχεια.

Λαμβάνοντας υπόψιν τις προσεγγίσεις της οικονομικής ανάπτυξης με βάση τις θεωρίες του κοινωνικού κεφαλαίου μπορούμε να ερμηνεύσουμε για ποιο λόγο ορισμένες γεωγραφικές περιοχές και κράτη έχουν τόσο διαφορετική έλλειψη στην ανάπτυξη.

Εξηγούν, για παράδειγμα, ως ένα βαθμό, την οικονομική καθυστέρηση των χωρών της λατινικής Αμερικής με τη μακρά παράδοση κρατισμού και την περιορισμένη κοινωνία πολιτών, έναντι της Ευρώπης και Αμερικής.

Έτσι, οι παρατηρούμενες διαφορές ανάμεσα στις περιοχές του βορρά και του νότου δεν δικαιολογούνται από τις αρχικές διαφορές των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης και καταλήγει η ερμηνεία αυτή στο συμπέρασμα ότι στο βορρά η οικονομική ανάπτυξη τροφοδοτείται από την ύπαρξη σημαντικού κοινωνικού κεφαλαίου, κάτι που δεν συμβαίνει στη περίπτωση του νότου σε ότι αφορά την κοινωνία των πολιτών. ι

Σύμφωνα με ανάλογες μελέτες το κοινωνικό κεφάλαιο είναι έννοια σύμφυτη με την κοινωνική δομή, διευκολύνει την ατομική δράση και τη νοηματοδοτεί στο κοινωνικό πλαίσιο. Παράλληλα, το κοινωνικό κεφάλαιο απαρτίζεται από επικαλυπτόμενα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία διαθέτουν κοινές αξίες, εμπιστοσύνη και κοινά κριτήρια αποφάσεων.
Το κριτήριο εμπιστοσύνης είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι κοινοτήτων χωρίς συνοχή.

Σε δίκτυα με υψηλό επίπεδο κοινωνικού κεφαλαίου επικρατεί η αρχή της αμοιβαιότητας που συμβάλλει στην ατομική ευημερία, δεδομένου ότι οι συμμετέχοντες έχουν ευχερέστερη πρόσβαση στην πληροφορία ή άλλους πόρους, οι οποίοι αυξάνουν τις ευκαιρίες ατομικής ολοκλήρωσης.

Με αυτή την έννοια υπάρχουν τρεις παράμετροι του κοινωνικού κεφαλαίου: της εμπιστοσύνης που οικοδομείται μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και διασφαλίζει ότι οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα των μελών θα διεκπεραιωθούν ομαλά, της πληροφορίας που διοχετεύεται μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και των κανονιστικών ρυθμίσεων και κυρώσεων που επιβάλλονται στα μέλη των δικτύων, και της συνεργασίας που εξασφαλίζουν οι ανθρώπινες κοινότητες.

Τα Κοινωνικά δίκτυα

Η ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου συσχετίζεται άμεσα με τη συμμετοχή στα κοινά, και τα κοινωνικά δίκτυα είναι οι νέες μορφές οργάνωσης που εξασφαλίζουν ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά αλλά και στις παραγωγικές και οικονομικές λειτουργίες της κοινωνίας

Συναφής προς τον όρο κοινωνικό κεφάλαιο είναι η έννοια των κοινωνικών δικτύων. Ως κοινωνικά δίκτυα μπορούν να οριστούν τα «πολυδιάστατα συστήματα επικοινωνίας και διαμόρφωσης της ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής ταυτότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα ορίζονται άλλωστε και ως άθροισμα των προσωπικών επαφών μέσω των οποίων το άτομο διατηρεί την κοινωνική του ταυτότητα, λαμβάνει συναισθηματική υποστήριξη, υλική ενίσχυση και συμμετοχή στις υπηρεσίες, έχει πρόσβαση στις πληροφορίες και δημιουργεί νέες κοινωνικές επαφές, και αναπτύσσεται.

Οι εμπειρικές έρευνες επιβεβαιώνουν ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα δίκτυο και όσο συχνότερη η επαφή των μελών του τόσο πιο αποτελεσματική είναι η βοήθεια που προσφέρουν για παράδειγμα στην εξασφάλιση επαγγελματικών ευκαιριών και απασχόλησης στα μέλη τους όταν το χρειάζονται.

Από την άλλη πλευρά τα κοινωνικά δίκτυα μεταφέρουν σημαντικές πληροφορίες τόσο στους εργαζόμενους όσο και στις επιχειρήσεις αυξάνοντας την παραγωγικότητα.

Έτσι καταλήγουμε ότι σημαντική επίδραση στην εξεύρεση εργασίας σε μια περιοχή παίζει το κοινωνικό κεφάλαιο εφόσον αλληλεπιδρά με τα κοινωνικά δίκτυα. Έρευνες επίσης έχουν δείξει ότι απλή συμμετοχή σε συλλόγους και σωματεία, αυξάνουν σημαντικά τον αριθμό των συνδέσμων των κοινωνικών δικτύων και κατά συνέπεια τις πιθανότητες απασχόλησης. Σε όλες τις προαναφερθείσες έρευνες η συμβολή τους κρίνεται ως καθοριστική, ειδικά ως πηγή άντλησης πληροφοριών, δεδομένου ότι οι νέοι δεν έχουν διαμορφώσει μια σαφή στρατηγική σχετικά με την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Ειδικά τα οικογενειακά δίκτυα ενδυναμώνουν τα άτομα και τους συγγενικούς δεσμούς , την άσκηση ελέγχου στα γεγονότα της ζωής και έχουν ύψιστη σημασία ως προληπτική στρατηγική για οικογένειες που ζουν σε αγχογόνα περιβάλλοντα. Τα κοινωνικά δίκτυα συσχετίζονται με την καταναλωτική ισχύ και τους πόρους, το είδος της παραγωγής, την προσβασιμότητα των κρατικών υπηρεσιών, την κοινωνική δραστηριότητα και τις υποκειμενικές αντιλήψεις κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Θεμελιώδεις αξίες

Έρευνες καταδεικνύουν ότι η συμμετοχή των πολιτών σε φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών προκαλεί αισθήματα διασκέδασης- ευχαρίστησης και ικανοποίησης για την επίτευξη των στόχων τους. Επίσης, οι πολίτες θεωρούν την εθελοντική προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο σημαντική, λόγω έλλειψης κρατικής μέριμνας

Η ατομική ανάγκη ή το συναίσθημα έκφρασης ενεργούς αλληλεγγύης και παροχής βοήθειας. Αλτρουισμός, θρησκεία, φιλοσοφία.

Κατανόηση. Η διάθεση κατανόησης και η γνώση ως αυτοσκοπός.

Επάγγελμα. Η απόκτηση δεξιοτήτων, εμπειρίας και ευκαιριών για εύρεση μισθωτής εργασίας.

Αυτοπεποίθηση. Το συναίσθημα που απορρέει από την ικανοποίηση να νιώθει κάποιος χρήσιμος και σημαντικός για τις δραστηριότητές του.

Προστατευτισμός. Η απόδραση από προσωπικά αδιέξοδα με την παροχή υπηρεσιών ή την διάθεση ενεργητικότητας σε τρίτους.

Κοινωνικότητα. Η συνεργασία και η προσφορά σε εθελοντική βάση διευκολύνει την κοινωνικοποίηση για απόκτηση νέων γνωριμιών, φίλων και ενός προτύπου σωστής

συμπεριφοράς.

Τέλος, η «παραδοσιακή» άποψη ότι ο εθελοντισμός αποτελεί αμιγώς αλτρουιστική υπηρεσία τείνει να ξεπεραστεί. Oφέλη αποκομίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, με την έννοια της ανταποδοτικότητας

Μια άλλη ιδιαιτερότητα είναι ότι όλες οι ΜΚΟ σε αυτό τον τρίτο χώρο, τον παγκόσμιο κοινωνικό χώρο, χαρακτηρίζονται από μετα-υλιστικές αξίες, βασίζονται σε ένα κοσμοπολιτικό ουμανισμό. Έναν ουμανισμό που προσπαθεί να ξεπεράσει τα εθνικά όρια και να νοιαστεί για τον πλανήτη και τον πληθυσμό του γενικά.

Χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, είναι το παγκόσμιο ενδιαφέρον αυτή την περίοδο για τις κλιματικές αλλαγές, το ενδιαφέρον επισης για το περιβάλλον και την υγεία, και πως από αυτό προκύπτουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και μια αναπτυσσόμενη κοινωνική οικονομία που δεν έχει αποκλειστικό κίνητρο το κέρδος.


Οι οικολογικές οργανώσεις προπομπός
της πράσινης επιχειρηματικότητας

Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα με αρκετή καθυστέρηση ανακαλύπτουν τον δυναμισμό, στην μη κερδοσκοπική κοινωνική οικονομία, που αναπτύσσεται μέσα από τους θεσμούς αλληλεγγύης, την πράσινη και πολιτιστική επιχειρηματικότητα. Για ορισμένους εισάγονται « καινά δαιμόνια » στο πλαίσιο της κυρίαρχης αγοράς. Προσφέρονται δωρεάν πληροφορίες και κάποιες δωρεάν υπηρεσίες, που “τρελαίνουν” το σύστημα πνευματικής ιδιοκτησίας. Το διαδίκτυο εξελίσσεται σ’ ένα δωρεάν ανοικτό πανεπιστήμιο σ’ όσους θέλουν να το χρησιμοποιήσουν συστηματικά. Για πρώτη φορά υπάρχει έτσι η προοπτική για δωρεάν παιδεία και επιμόρφωση. Τεράστιες βιβλιοθήκες και βιβλία στα οποία έχουν λήξει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας προσφέρονται δωρεάν, βλέπε wikipedia. Η ίδια τεχνολογία του διαδικτύου προσφέρει δωρεάν λογισμικό.

Με αυτή την πρακτική η επιστημονική γνώση της οικολογίας και της πράσινης επιχειρηματικότητας δεν μπορεί να είναι εμπορικό μυστικό των λίγων.
Μπορεί να γίνει εφόδιο για πολλούς να παράξουν και να διακινήσουν οικολογικά προϊόντα και υπηρεσίες, και να δημιουργήσει νέες θέσεις απασχόλησης.


Διαπιστώνουμε έτσι ότι μια νέα αναδυόμενη αγορά με αυξανόμενη ζήτηση σε πράσινα προϊόντα, πράσινα επαγγέλματα και υπηρεσίες, έχει γίνει τελευταία αισθητή και στην χώρα μας.

Κι αυτό είναι το πιο παρήγορο και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο μήνυμα πέρα από την «μοδάτη» περιβαλλοντική ευαισθησία που λανσάρουν τα τηλεοπτικά μας κανάλια πολλές φορές δίχως αντίκρισμα αποτελεσμάτων.

Γιατί είναι βέβαιο ότι ο πλανήτης γη δεν πρόκειται να επιβιώσει για πολύ, εάν συνεχίσουμε στην ίδια πορεία, όπως κυριαρχούν οι οικονομικές επιλογές σήμερα για παράδειγμα στην ενέργεια εάν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας και καταναλωτικό πρότυπο, μπροστά στις ριζικές κλιματικές αλλαγές που επέρχονται.
Δεν μπορούμε με άλλα λόγια συνεχώς να κατασπαταλούμε και να καταστρέψουμε τους φυσικούς πόρους και μετά να κάνουμε αποσπασματικές επιδιορθώσεις, χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, αφού έχουμε κατασπαταλήσει μέσα σ΄ ένααιώνα τα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη.

Χρειαζόμαστε μια άλλη πράσινη οικονομία, πράσινες επενδύσεις και πράσινη επιχειρηματικότητα για ν ’αντιμετωπιστεί η γενεσιουργός αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος στην ρίζα του ,στην αιτία της εκτροπής για την κοινωνία, που είναι ίδια, μ’ αυτή της παγκόσμιας φτώχειας.

Οι παρενέργειες στην οικονομία αρχίζουν με τη συγκέντρωση της ενέργειας, του πλούτου και της υψηλής τεχνογνωσίας από οικονομικές ολιγαρχίες, που αδιαφορούν για το περιβάλλον και κάνουν τις κοινωνίες ανίσχυρες, κι αυτό είναι η θεμελιώδης αιτία της εκτροπής των πραγμάτων.

Στον αντίποδα των ανεξέλεγκτων μηχανισμών της παγκόσμιας αγοράς, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών προβάλλοντας ένα άλλον καταναλωτικό πρότυπο και μια νέα τεχνογνωσία που απευθύνεται στους πολλούς και προς τα κάτω στην κοινωνία είναι προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας, των φιλικών προς το περιβάλλον επαγγελμάτων και εν τέλει της απασχόλησης για πολλές κοινωνικά αποκλεισμένες αμάδες, με την ανακύκλωση, τις ήπιες μορφές ενέργειας, τις πράσινες πόλεις, τα βιολογικά προϊόντα.

Μέσα από αυτή την αναπτυξιακή περιήγηση και διαδρομή καταλήγουμε πάλι στην ανάγκη να επενδύσουν οι κυβερνήσεις και η τοπική αυτοδιοίκηση στο λεγόμενο κοινωνικό κεφάλαιο.



Η κοινωνική και πράσινη οικονομία
στο χώρο της αγοράς και της αγοράς εργασίας
.

Το αντίδοτο στο μονοπώλιο της « αλήθειας » και την συγκέντρωση της εξουσίας στο χώρο της οικολογίας είναι οι κοινοπραξίες των Μ.Κ.Ο. σε κάθε επίπεδο, περιφερειακό και τοπικό, όπως κοινοπραξία είναι πολλά portal και wikipedia στο ίντερνετ. Η συγκέντρωση ενός νέου ψηφιακού περιεχομένου με δημιουργικές δράσεις για το περιβάλλον.

Η κοινοπραξία των μικρομεσαίων Μ.Κ.Ο. για το περιβάλλον
Οι χιλιάδες μικρομεσαίες Μ.Κ.Ο. για το περιβάλλον μπορούν να σχηματίσουν θεματικές κοινοπραξίες με επικοινωνιακό και οικονομικό περιεχόμενο γεγονός που θα τους επιτρέψει να εισάγουν οργανωτικές και επιχειρηματικές καινοτομίες εκεί που η παραδοσιακή αγορά αδυνατεί να αντιληφθεί ως προτεραιότητες.
Για παράδειγμα οι πράσινες στέγες στις μεγαλουπόλεις είναι μια σημαντική ιδέα για την πράσινη επιχειρηματικότητα που βρίσκεται στο ξεκίνημα της από πρωτοβουλίες των Μ.Κ.Ο. στην Αττική.

Το ίδιο σημαντικές και με πρωτοβουλίες για την ανακύκλωση. Μεγάλη κινητοποίηση υπάρχει επίσης για τα βιολογικά προϊόντα.
Σε κάθε περίπτωση οι οικολογικές οργανώσεις αναδεικνύονται προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας.


Διεθνή παραδείγματα για κοινωνικοί επενδυτές.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και ως συνήθως προέρχονται από το εξωτερικό -για την ακρίβεια από τη Βρετανία, όπου οι κοινωνικοί επενδυτές αποτελούν πλέον μια εντελώς διακριτή και αυθύπαρκτων επιδιώξεων και προσδοκιών κατάσταση. Το τι είναι και το πώς δραστηριοποιούνται οι κοινωνικοί επενδυτές προσδιορίζεται καλύτερα από την παράθεση της δράσης ορισμένων εξ αυτών.

Το Adventure Capital Fund (http: //www.adventurecapitalfund.org.uk) είναι ένας θεσμικός επενδυτής για τις κοινωνικές επιχειρήσεις που έχει επιλέξει να «διαφέρει». Τα πρωτοποριακά πακέτα που προσφέρει έχουν τη δυναμική να αλλάξουν το προφίλ ακόμα και μιας ολόκληρης γειτονιάς. Στηρίζει τις επιχειρήσεις του τρίτου τομέα προσφέροντας ένα συνδυασμό από κεφάλαια για επενδύσεις και ανάπτυξη, παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, αλλά και μια δέσμη πολλαπλών υποστηρίξεων σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης και λειτουργίας της επιχείρησης

Η Charity Bank (http://www. charitybank.org) είναι η πρώτη τράπεζα της Βρετανίας που δεν αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο κέρδος. Σίγουρα οι δωρεές είναι και αυτές πολύ σημαντικές, ωστόσο τα δάνεια της Charity Bank -και ειδικά στους ιδιώτες ή στους οργανισμούς που οι «συμβατικές» τράπεζες δεν χορηγούν λόγω υψηλού ρίσκου- προσφέρουν ουσιαστικότερη βοήθεια μιας και, ως δάνεια, κάποτε αποπληρώνονται και έτσι το κεφάλαιο μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Εξάλλου, οι πελάτες της δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τη στιγμή που είναι μέλος του Financial Services Compensation Scheme και επιβλέπεται από την Financial Services Authority

Ορισμένες εταιρείες, ιδίως πολυεθνικές έχουν ήδη δημοσιεύσει εκθέσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης σχετικά με ζητήματα περιβάλλοντος, ή υγείας και ασφάλειας. Οι τομείς όμως που καλύπτονται και οι λεπτομέρειες που παρέχονται διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Για να επιτευχθεί μεγαλύτερη συνέπεια και διαφάνεια, η Πράσινη Βίβλος προτείνει μεγαλύτερη συναίνεση όσον αφορά το είδος των πληροφοριών που οι εταιρείες είναι διαθέσιμες να αποκαλύψουν, καθώς και πιο πλήρη κάλυψη της λογιστικής, των εκθέσεων και του ελέγχου σε κοινωνικά θέματα.

Η επένδυση κεφαλαίων σε εταιρείες που τηρούν αυτά τα συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια και όχι σε εκείνες που δεν συμμορφώνονται με αυτά αποτελεί ένα περαιτέρω φαινόμενο που μπορεί να προωθήσει την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Όμως, αν η πρακτική αυτή γίνει όλο και πιο δημοφιλής, οι επενδυτές θα ζητούν να λάβουν σαφή εικόνα των δραστηριοτήτων και της συμπεριφοράς μιας εταιρείας - μια εικόνα που θα μπορούσε να προκύψει από πιο τυποποιημένες εκθέσεις για κοινωνικά θέματα.


Η Άμεση Ηλεκτρονική Δημοκρατία των ΜΚΟ
σε πιλοτική εφαρμογή

Αυτό - οργάνωση και θεσμική διαδικασία διαλόγου μέσα από το διαδίκτυο


Συχνά γίνεται λόγος για συμμετοχή των ΜΚΟ στη διαβούλευση με την πολιτεία. Σε πολλές περιπτώσεις η συμμετοχή αυτή επιβάλλεται και από οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως γίνεται μέσα από την εκπροσώπηση ΕΟΚΕ Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

Η άμεση ηλεκτρονική δημοκρατία μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να κάνει τελικά εφικτό το θεσμικό διάλογο με τις χιλιάδες οργανώσεις που συγκροτούν ένα σημαντικό κοινωνικό κεφάλαιο συλλογικής δημιουργίας και κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα,
διάλογο στα μεγάλα ζητήματα του περιβάλλοντος και αντιμετώπισης της ανεργίας, της φτώχειας και δημόσιας υγείας, που καταπιάνονται οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία,τον διάλογο, όμως, και για τη συνολική και συλλογική αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και όχι μόνο με τις ατομικές εκδηλώσεις φιλανθρωπίας και ευαισθησίας για το περιβάλλον, που έχουν περιορισμένη εμβέλεια και δεν απαντούν στην καρδιά του ζητήματος.
Μεγάλος σύμμαχος για όλους είναι η αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων του διαδικτύου στην άμεση ηλεκτρονική δημοκρατία.

Οι αυθεντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις με εθελοντές αρθρογράφους, δημοσιογράφους και ακτιβιστές επικοινωνίας μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους μεγάλο επικοινωνιακό κόμβο μέσα από το διαδίκτυο. Μπορούν να γράφουν καθημερινά τη δική τους ηλεκτρονική εφημερίδα και να στοχεύουν στο διαδικτυακό ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Είναι αναγκαίο ότι για την αντιμετώπιση, των σύγχρονων οικολογικών προκλήσεων και της παγκόσμιας φτώχειας πρέπει να διαμορφωθεί μια μαζική συμμετοχική οικολογία και αλληλέγγυα κοινωνική οικονομία για να υπάρξει αποτελεσματικότητα για τη μελλοντική επιβίωση.

Ο άλλος ρόλος της ανοικτής συμμετοχικότητας των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών είναι η αντιμετώπιση της διογκούμενης σε παγκόσμιο επίπεδο διαφθοράς, με πρόθεμα τη διαφάνεια και τη διάχυση γνώσης.

Οι μαξιμαλιστικοί στόχοι ασφαλώς δεν έρχονται σε αντίθεση ούτε με την αυτονομία των τοπικών και θεματικών οργανώσεων ούτε με τους συγκεκριμένους στόχους της τοπικότητας. Αντιθέτως, μπορούν να δώσουν βάθος σε μια ορθολογική πίστη που μέσα από το οικουμενικό πρόβλημα βλέπει το τοπικό και αντιστρόφως μέσα από το τοπικό το οικουμενικό.

Ο αναγκαίος συντονισμός των ΜΚΟ που επιχειρείται στην προκειμένη περίπτωση δεν προκύπτει καθώς φαίνεται από μια διακήρυξη αρχών, όπως κατά καιρούς κυκλοφορεί αυτή η ιδέα, αλλά περισσότερο από κοινοπρακτικές πρωτοβουλίες και κινήματα που σφυρηλατούν στην πράξη αυτές τις ιδέες και δημιουργούν κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας μέσα σε ένα λίαν ανταγωνιστικό κόσμο.




Προτάσεις Δικτυακής Συνεργασίας των ΜΚΟ


Επιγραμματικά οι προτάσεις στο επίπεδο των Μ.Κ.Ο. μπορούν να συνοψιστούν.

Στην πρωτοβουλία για την πιλοτική εφαρμογή της άμεσης ηλεκτρονικής Δημοκρατίας των ΜΚΟ.
Στη διοργάνωση ενημερωτικών εκθέσεων σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, με παράδειγμα την εκδήλωση που έγινε πρόσφατα στο Σύνταγμα από 50 περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Στη δημιουργία δικτυακής πύλης για όλα τα έντυπα και τις εφημερίδες των ΜΚΟ με τη μορφή ηλεκτρονικού περιπτέρου.
Πρωτοβουλία και δημιουργία οργανωτικού φορέα για την προώθηση του οράματος για πράσινες πόλεις και οικοχωριά.
Δημιουργία γραφείου για την αλληλέγγυα οικονομία και προώθηση της απασχόλησης μέσω της πράσινης και πολιτιστικής επιχειρηματικότητας της κοινωνικής μέριμνας.
Προώθηση της πολιτικής για τις πράσινες προμήθειες στο Δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.




Βιβλιογραφία

2007) Ευστράτιος Παπάνης, Μυρσίνη Ρουμελιώτου και Παναγιώτης Γιαβρίμης ( Θέματα Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης,Μυτιλήνη

Κοινωνικό κεφάλαιο και οικονομική ανάπτυξη / του Δημήτρη Σκάλκου

ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ - Εθελοντισμός
Βασίλης Τακτικός ,

Η Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη στις Ορεινές Περιοχές.
Θεωρία και Πράξη Δ. Ρόκος, Καθηγητής Ε.Μ.Π.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Οι οικολογικές οργανώσεις προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας

Μια νέα αναδυόμενη αγορά με αυξανόμενη ζήτηση σε πράσινα προϊόντα, πράσινα επαγγέλματα και υπηρεσίες, έχει γίνει τελευταία αισθητή και στην χώρα μας. Κι αυτό είναι το πιο παρήγορο και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο μήνυμα πέρα από την «μοδάτη» περιβαλλοντική ευαισθησία που λανσάρουν τα τηλεοπτικά μας κανάλια πολλές φορές δίχως αντίκρισμα αποτελεσμάτων.

Γιατί είναι βέβαιο ότι ο πλανήτης γη δεν πρόκειται να επιβιώσει για πολύ, εάν συνεχίσουμε στην ίδια πορεία, όπως είναι δηλαδή τα πράγματα σήμερα και εάν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας και καταναλωτικό πρότυπο, πριν τις ριζικές κλιματικές αλλαγές που επέρχονται.
Δεν μπορούμε με άλλα λόγια συνεχώς να κατασπαταλούμε και να καταστρέψουμε τους φυσικούς πόρους και μετά να κάνουμε αποσπασματικές επιδιορθώσεις, χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.

Χρειαζόμαστε μια άλλη πράσινη οικονομία, πράσινες επενδύσεις και πράσινη επιχειρηματικότητα για ν ’αντιμετωπιστεί η γενεσιουργός αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος στην ρίζα του ,στην αιτία της εκτροπής για την κοινωνία, που είναι ίδια, μ’ αυτή της παγκόσμιας φτώχειας.

Οι παρενέργειες στην οικονομία αρχίζουν με τη συγκέντρωση της ενέργειας, του πλούτου και της υψηλής τεχνογνωσίας από οικονομικές ολιγαρχίες, που αδιαφορούν για το περιβάλλον και κάνουν τις κοινωνίες ανίσχυρες, κι αυτό είναι η θεμελιώδης αιτία της εκτροπής των πραγμάτων.

Στον αντίποδα των ανεξέλεγκτων μηχανισμών της παγκόσμιας αγοράς, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών προβάλλοντας ένα άλλον καταναλωτικό πρότυπο και μια νέα τεχνογνωσία που απευθύνεται στους πολλούς και προς τα κάτω στην κοινωνία είναι προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας, των φιλικών προς το περιβάλλον επαγγελμάτων και εν τέλει της απασχόλησης για πολλές κοινωνικά αποκλεισμένες αμάδες, με την ανακύκλωση, τις ήπιες μορφές ενέργειας, τις πράσινες πόλεις, τα βιολογικά προϊόντα.

Απευθύνονται στην οριζόντια δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας. Αντιμετωπίζουν τις ανισορροπίες του συστήματος. Και είναι αυτό καταλυτικό για τις κοινωνικές εξελίξεις, γιατί αυτές οι δραστηριότητες και οι συναφείς τεχνολογίες, με την πράσινη επιχειρηματικότητα, δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και να προωθηθούν από οικονομικές ολιγαρχίες οι οποίες απαξιώνουν την προσφορά εργασίας, δίχως πολλά κέρδη και την ποιότητα ζωής των πολλών.

Οι οικολογικές πρακτικές στην οικονομία, μπορούν όμως να αναπτυχθούν με την συμμετοχικότητα και την κοινοπραξία πολιτών στην επιχειρηματική δραστηριότητα όπου ο εθελοντισμός συναντιέται με την κοινωνική οικονομία και την γενική απασχολησιμότητα, της κοινωνίας σε καλές πρακτικές για την επιβίωση στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην ύπαιθρο.
Αυτή την διαδικασία μπορούμε να την ονομάσουμε οικοανάπτυξη.

Πολλές οικολογικές οργανώσεις έχουν επενδύσει χρόνο και τεχνογνωσία για να εισάγουν την πράσινη επιχειρηματικότητα στην οικονομία όταν η παραδοσιακή τάση των επενδυτών δεν έδειχνε κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον.
Με την επιμονή τους στην καινοτομία στην έρευνα μαζί με την περιβαλλοντική ευαισθησία επέβαλαν καλές πρακτικές για το περιβάλλον που σήμερα είναι αποδεκτές από την τοπική αυτοδιοίκηση και κυβερνητικούς οργανισμούς, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ένα παράδειγμα είναι πράσινες στέγες στα μεγάλα αστικά κέντρα και η ανακύκλωση και ήπιες μορφές ενέργειας.

Τώρα ξυπνάει, σιγά- σιγά και το επενδυτικό ενδιαφέρον των επιχειρηματιών στην χώρα μας. Θα χρειαστεί όμως πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια συμμετοχή της κοινωνίας και συντονισμό ενεργειών για να γίνει αυτή η τάση κυρίαρχη πρακτική.
Σε κάθε περίπτωση όμως οι οικολογικές οργανώσεις είναι ο προπομπός της πράσινης επιχειρηματικότητας και οικονομίας κι αυτό τις καθιστά απαραίτητο εταίρο στις κοινοπραξίες με την τοπική αυτοδιοίκηση για την οικανάπτυξη.

Αυτός ο ρόλος πρέπει ν΄ αναδειχθεί και ν΄ αξιοποιηθεί από τα επιχειρησιακά προγράμματα των παραγωγικών υπουργείων.

Η επιτάχυνση των αναγκαίων οργανωτικών διαδικασιών συντονισμού θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και από την ικανότητα συνεργασίας μεταξύ των οικολογικών οργανώσεων και φορέων πράσινης επιχειρηματικότητας, σε ευρεία κλίμακα.



Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!

Η ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

Α' μέρος
Εισαγωγή

Με στόχο την ανοικτή διαβούλευση και την προετοιμασία ενός συνεδρίου για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, και που συζητιέται ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, ειδικότερα από χώρο της οικολογίας από τον δικτυότοπο WWW.EDO-MKO.GR λαμβάνουμε την πρωτοβουλία να κατά θέσουμε μια ενδεικτική θεματολογία από την οποία θα μπορούσε να ξεκινήσει ο διάλογος και να επεκταθεί ανάλογα και με την ωριμότητα που έχει επέλθει στον χώρο.

Επιλέξαμε κατ' αρχή αυτή την σειρά θεματολογίας για να φωτίσουμε όλοι μαζί συμμετοχικά μέσα από τον διάλογο την διαφορά φάσης που υπάρχει μεταξύ της παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας της οικολογίας, από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας και του καταλυτικού ρόλου που μπορούν οι Μ.Κ.Ο. να παίξουν σε σχέση με τη περιορισμένη αποτελεσματικότητα που υπάρχει σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.



Οι ΜΚΟ ως παγκόσμια θεσμίζουσα δύναμη.

Οι οικολογικές μη κυβερνητικές οργανώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο μαζί με άλλες κατηγορίες ανθρωπιστικών Μ.Κ.Ο. έχουν αναγκάσει εθνικές κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς να μοιραστούν εξουσίες στην θεσμοθέτηση μέτρων για το περιβάλλον και την διάσωση των οικοσυστημάτων.

Μ' αυτή την έννοια οι Μ.Κ.Ο. δεν αναγνωρίζονται μόνον ως θεσμικοί διαμεσολαβητές αλλά λειτουργούν καταλυτικά και στην διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας με περισσότερο περιβαλλοντισμό και προγραμματισμό, στην διακυβέρνηση.

Το μοίρασμα της οικονομίας όμως αυτής της θεσμίζουσας εξουσίας γίνεται μεταξύ των ελίτ της διαμεσολάβησης και οι θετικές επιπτώσεις δύσκολα φτάνουν σε τοπικό επίπεδο και στις τοπικές κοινωνίες που υφίστανται την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την φτώχεια. Εκεί οι οργανώσεις των πολιτών συνήθως κατακερματισμένες και χωρίς πόρους δίνουν άνισο αγώνα με τις δυνάμεις της εξουσίας και της ληστρικής εκμετάλλευσης φυσικών πόρων που είναι φυσικά η αιτία για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Το ηθικό πλεονέκτημα για την σωτήρια της γης
και των οικοσυστημάτων της.

Κάθε ιδεολογία και σύστημα αξιών επιβάλλεται με ένα ηθικό πλεονέκτημα.
Αναμφίβολα οι μεγάλες οικολογικές οργανώσεις, ακόμη και αν λειτουργούν ως ελίτ και χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες έχουν το μεγάλο ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στα κράτη και τις επιχειρήσεις από το γεγονός ότι ειδικεύονται και υπερασπίζουν τη διάσωση οικοσυστημάτων και διάφορα έμβια είδη που απειλούνται με εξαφάνιση.

Αυτό το γενικό " ηθικό πλεονέκτημα "χωρίς όμως τη δημοκρατική συμμετοχή, έχει οδηγήσει πολλές μεγάλες Μ.Κ.Ο. στο χώρο της οικολογίας στην αυταρέσκεια και στην αλαζονεία να μονοπωλούν την εκπροσώπηση και να υποτιμούν τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες οικολογικές οργανώσεις, βάζοντας εμπόδια στην συμμετοχική οικολογία και γνήσια εκπροσώπηση.


Η επιλεκτική μάλιστα ακτιβιστική δράση σε ορισμένα μόνον από τα απειλούμενα είδη- ενώ απειλείται όλη η γη από την οικολογική καταστροφή πόρων απέχει από μια συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος.


Ωστόσο η μονοπώληση της αντιπροσώπευσης και της εξουσίας από ορισμένες ελίτ της οικολογίας ασφαλώς σημαίνει και τη άντληση της μερίδας του λέοντος από τους διαθέσιμους πόρους για την οικολογία. Είτε αυτοί προέρχονται από το κράτος είτε από τις μεγάλες επιχειρήσεις μέσω της λεγόμενης κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.


Η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά.

Η φωτεινή πλευρά της οικολογίας είναι ότι κινητοποιεί εθελοντικές δυνάμεις ενεργών πολιτών που στηρίζουν τις καμπάνιες και τον ακτιβισμό για οικοπροστασία και αναγκάζουν κυβερνήσεις και επιχειρήσεις να αναγνωρίσουν πολιτικές προστασίας για το περιβάλλον. Και η σκοτεινή πλευρά είναι:

Η συγκέντρωση εξουσίας, το δημοκρατικό έλλειμμα και η αδιαφάνεια στο χώρο της οικολογίας.


Έτσι ταυτόχρονα με την αναγνώριση ενός ελπιδοφόρου κινήματος πολιτών για την οικολογία, είμαστε μάρτυρες ενός αγοραίου φαινομένου διαφήμισης και μόδας προστασίας μόνον ορισμένων ειδών του ζωικού βασιλείου.

Και μιας απολιτικής οικολογίας που σνομπάρει το κράτος, τα κόμματα και τον συνδικαλισμό, ενώ λειτουργεί πιο αντιδημοκρατικά από τα κόμματα και το κράτος και δεν λογοδοτεί πουθενά, προβάλλοντας μόνο το ηθικό πλεονέκτημα της οικολογίας (ως πνευματική ιδιοκτησία) και εδώ είναι η κατάληξη δίχως δημοκρατικό έλεγχο. Έτσι εξηγείται γιατί ο πολύς κόσμος είναι επιφυλακτικός και καχύποπτος προς τη μη κυβερνητικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) εν γένει, όταν η δυνατότητα διάκρισης του αυθεντικού από το επίπλαστο είναι ελλιπής.

Έχουν ακουστεί πολλά και όχι πάντοτε άδικα για το πώς χρηματοδοτούνται και με ποιες σκοπιμότητες πολλές Μ.Κ.Ο. όπου μεγάλες επιχειρήσεις, εξαγοράζοντας περιβαλλοντική συναίνεση έναντι άλλων αψηφούν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον σύγχρονο παγκόσμιο ανταγωνισμό, σ' ένα κόσμο που παρεμπίπτοντος μετράει πολύ η εικόνα της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης.


Το περίεργο σε αυτό που συμβαίνει και στην χώρα μας είναι, ότι τα τελευταία χρόνια στον αγώνα για την αποτροπή της επέκτασης των ρυπογόνων μορφών ενέργειας, λιθάνθρακα, βρέθηκαν μπροστά εκατοντάδες μικρές περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. και οργανώσεις πολιτών, ενώ την δόξα -και τους πόρους τους απορροφούν οι πολύ μεγάλες Μ.Κ.Ο. μαζί με τις καμπάνιες που κάνουν στην τηλεόραση κι αυτό συμβαίνει πάντοτε επιλεκτικά και με επίλεκτους χορηγούς.


Η διαύγαση

Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με δυο βασικές κατηγορίες οικολογίας.
τις Μ.Κ.Ο. των ελίτ που θεωρούν την οικολογία πνευματική τους ιδιοκτησία και λειτουργούν συγκεντρωτικά ως μονοπωλιακές επιχειρήσεις, και αποδοκιμάζουν την συνεργασία με τις μικρότερες ελέγχοντας επικοινωνιακά το σύστημα.

Και τις μικρομεσαίες περιφερειακές και τοπικές Μ.Κ.Ο. που από το μέγεθος τους και την σύνδεση τους με τις τοπικές κοινωνίες των ενεργών πολιτών είναι διαθετιμένες να λειτουργήσουν πιο συμμετοχικά και πιο δημοκρατικά ώστε να κινητοποιήσουν ένα μεγαλύτερο κοινωνικό κεφάλαιο στο πλαίσιο της ανοικτής διάχυσης της γνώσης.


Ωστόσο οφείλουμε να

Διευκρινίσουμε ότι ο διαχωρισμός αυτός δεν είναι απόλυτος, γιατί υπάρχουν μεγάλες οργανώσεις και στελέχη τους που συμμερίζονται την ανάγκη συντονισμού και συνεργασίας σε διεθνή και περιφερειακή κλίμακα. Γι' αυτό στις προθέσεις μας δεν είναι μια κριτική συλλήβδην των μεγάλων Μ.Κ.Ο. αλλά καταλογισμός της ευθύνης εκεί που εντοπίζεται η κύρια αιτία των αντιθέσεων.
Όσοι όμως πιστεύουν στο συτονισμό και την συνεργασία οφείλουν να το αποδείξουν στη πράξη. Ο δημοκρατικός διάλογος και στο χώρο της οικολογίας απαιτεί την λογική σχέση λόγων και πράξης

Οι επαγγελματίες και οι εθελοντές στο χώρο της οικολογίας.

Αυτό που μπερδεύει τα πράγματα και οφείλουμε να λάβουμε υποψιών είναι ότι στο χώρο της οικολογίας υπάρχουν πλέον δυο κατηγορίες δρώντων υποκειμένων, επαγγελματίες οικολόγοι και εθελοντές. Το ίδιο όπως συμβαίνει και στην πολιτική, δηλαδή οι επαγγελματίες πολιτικοί και πολίτες.

Οι πρώτοι προσφέρουν επιστημονική, τεχνοκρατική και οργανωτική ειδίκευση.

Οι δεύτεροι το κοινωνικό κεφάλαιο συμμετοχής και σημαντικό μέρος οικονομικής ενίσχυσης.
Όταν υπάρχει μια ισορροπία δύναμης στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και στις επιλογές, τότε μπορούμε να μιλάμε για οργανωμένο δημοκρατικό οικολογικό κίνημα.
Όταν ηγεμονεύουν οι επαγγελματίες και οι ειδήμονες στην καλύτερη περίπτωση δεν μπορούμε να έχουμε τίποτε περισσότερο από μια πράσινη αγορά μέσα στη ευρύτερη αγορά.

Αντικειμενικά δεν θα πρέπει να απόρριπτε κανείς τον δυναμισμό της αγοράς στην προώθηση της πράσινης επιχειρηματικότητας αλίμονο όμως εάν οικολογία υποκύψει πλήρως στις ανεξέλεγκτες και τυφλές πολιτικά δυνάμεις της αγοράς. Τότε ακόμη κι αυτός ο πολιτικός καταλύτης της οικολογίας για ένα βιώσιμο κόσμο κινδυνεύει να εξουδετεροποιηθεί, και να καταλήξει όπως οι θρησκείες με το ιερατείο από μια μεριά και τους πιστούς από την άλλη να προσδοκούν μόνον την σωτηρία της ψυχής. Εδώ όμως πρόκειται κάτι τελείως υλικό την σωτηρία της γης που δε γίνεται μόνον με ψαλμωδίες.


Το παιχνίδι με την μιντιακή εξουσία.


Οι επαγγελματίες και ειδήμονες στις μεγάλες Μ.Κ.Ο. που βλέπουν το χώρο της οικολογίας ως μέτοχοι πνευματικής ιδιοκτησίας, έχουν αντιληφθεί την δυναμική της νέας "αγοράς" περιβαλλοντικής ευαισθησίας και κάνουν παιχνίδι με την μιντιακή εξουσία, συνήθως προς ίδιον όφελος.


Σ' αυτήν την συναλλαγή προωθούνται μόνον πρόσωπα, πράσινα προιοντα και ιδέες που φέρνουν άμεση ανταλλαξιμότητα και φυσικά κέρδη, αλλά το γεγονός ότι τα κέρδη είναι για τους λίγους και υπόκειται η κοινωνική συμμετοχή, είναι ένα ζήτημα για δημόσια κριτική.


Το διαδίκτυο "σπάει" το μονοπώλιο.

Το παιχνίδι για την συμμετοχική οικολογία θα είχε ήδη χαθεί εάν δεν υπήρχε μια απρόσμενη "σύμμαχος", η τεχνολογία για τους πολλούς. Το διαδίκτυο ως επικοινωνιακό εργαλείο για όλους, και όχι μόνον για την ελίτ. Ο νέος κόσμος του internet προσφέρει ατελείωτες δυνατότητες sites, on-line εφημερίδες και επικοινωνιακές συχνότητες, όπου ακόμη και η πιο μικρή Μ.Κ.Ο. και κάθε μεμονωμένος ακτιβιστής μπορεί να εκπέμψει μήνυμα που θα βρει αποδεκτές.

Το πρόβλημα εδώ είναι το χάος και ο ωκεανός των πληροφοριών μέσα στο οποίο χάνεται ο χρήστης, και ανάγκη για συγκέντρωση και ανοικτή κωδικοποίηση πληροφοριών που μπορεί να γίνει μόνο με θεματικές πύλες. (portal).

Από αυτό το σημείο πρέπει να ξεκινήσει η συνεργασία και η κοινοπραξία των Μ.Κ.Ο. για το περιβάλλον.

Απόδειξη για του λόγου το αληθές είναι ο εσωτερικός τρόπος λειτουργίας της συντριπτικής λειτουργίας των επαγγελματικών Μ.Κ.Ο. στη διοίκηση και στις αποφάσεις δεν έχουν καθόλου λόγο οι εθελοντές ενώ οι επιχειρηματίες του είδους καρπώνονται την προστιθεμένη αξία της προφοράς υπηρεσιών των εθελοντών.



Η κινητοποίηση για την οικοπροστασία
που οδηγεί στην πράσινη οικονομία

Φαινομενικά αυτή την περίοδο η οικολογία δεν έχει εχθρούς. Κανείς στα λόγια δεν αντιτίθεται στο αίτημα για πράσινες πόλεις - την μείωση των ρύπων, και της ρυπογόνου ενέργειας. Στην πράξη όμως υπάρχουν πολλά αντιτιθέμενα συμφέροντα που χρησιμοποιούν μάλιστα τεχνοκράτες και ειδήμονες για να αποτρέψουν τον περιορισμό των ρύπων.
Η κινητοποίηση των πολιτών με αίτημα την οικοπροστασία από τους ρύπους και το πρασίνισμα των πόλεων οδηγεί στην πράσινη οικονομία τις πράσινες προμήθειες, τα πράσινα επαγγέλματα και όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να δώσει την ολική βάση για περισσότερη περιβαλλοντική ευαισθησία και ενίσχυση της οικολογικής πολιτικής μέσα στα κόμματα και φορείς της εξουσίας.

Η κοινωνική και πράσινη οικονομία στο χώρο της αγοράς - και της αγοράς εργασίας.

Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα με αρκετή καθυστέρηση ανακαλύπτουν ότι η πράσινη οικονομία, στην μη κερδοσκοπική κοινωνική οικονομία, και διαδικτυακή επικοινωνία και οικονομία. Για ορισμένους εισάγονται " καινά δαιμόνια " στο πλαίσιο της κυρίαρχης αγοράς. Προσφέρονται δωρεάν πληροφορίες και κάποιες δωρεάν υπηρεσίες, που τρελαίνουν το σύστημα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Το διαδίκτυο εξελίσσεται σ' ένα δωρεάν ανοικτό πανεπιστήμιο σ' όσους θέλουν να το χρησιμοποιήσουν συστηματικά. Για πρώτη φορά υπάρχει έτσι η προοπτική για δωρεάν παιδεία και επιμόρφωση.

Τεράστιες βιβλιοθήκες και βιβλία στα οποία έχουν λήξει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας προσφέρονται δωρεάν, βλέπε wikipedia. Η ίδια τεχνολογία του διαδικτύου προσφέρει δωρεάν λογισμικό.
Η επιστημονική γνώση της οικολογίας και της πράσινης επιχειρηματικότητας δεν μπορεί να είναι εμπορικό μυστικό των λίγων.
Μπορεί να γίνει εφόδιο για πολλούς να παράξουν και να διακινήσουν οικολογικά προϊόντα και υπηρεσίες, και να δημιουργήσει νέες θέσεις απασχόλησης.

Το αντίδοτο στο μονοπώλιο της " αλήθειας " και την συγκέντρωση της εξουσίας στο χώρο της οικολογίας.

Υπάρχει λοιπόν το αντίδοτο στο μονοπώλιο της επιστημονικής " αλήθειας " για κάθε θέμα που απασχολεί για το περιβάλλον και την κοινωνία.
Το αντίδοτο είναι οι κοινοπραξίες των Μ.Κ.Ο. σε κάθε επίπεδο, περιφερειακό και τοπικό, όπως κοινοπραξία είναι πολλά portal και wikipedia στο ίντερνετ.
Η συγκέντρωση ενός νέου ψηφιακού περιεχομένου με δημιουργικές δράσεις για το περιβάλλον.

Η κοινοπραξία των μικρομεσαίων Μ.Κ.Ο. για το περιβάλλον

Οι χιλιάδες μικρομεσαίες Μ.Κ.Ο. για το περιβάλλον μπορούν να σχηματίσουν θεαματικές κοινοπραξίες με επικοινωνιακό και οικονομικό περιεχόμενο γεγονός που θα τους επιτρέψει να εισάγουν οργανωτικές και επιχειρηματικές καινοτομίες εκεί που η παραδοσιακή αγορά αδυνατεί να αντιληφθεί ως προτεραιότητες.

Για παράδειγμα οι πράσινες στέγες στις μεγαλουπόλεις είναι μια σημαντική ιδέα για την πράσινη επιχειρηματικότητα που βρίσκεται στο ξεκίνημα της από πρωτοβουλίες των Μ.Κ.Ο. στην Αττική.

Το ίδιο σημαντικές και με πρωτοβουλίες για την ανακύκλωση.
Μεγάλη κινητοποίηση υπάρχει επίσης για τα βιολογικά προϊόντα.

Για όλα αυτά τα θέματα είναι σκόπιμο και επωφελεί για όλους ένα συνέδριο για την οικολογία.




Το Β μέρος
συνέχεια στο επόμενο
Β. Τακτικός




Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο!!